Απόπειρα...
Οταν βλέπω κάτι καλό, θέλω να το λέω και σε άλλους, να το δουν κι εκείνοι. Κάπως έτσι, νοιώθω ότι ολοκληρώνεται η κάθε μου μικρή ή μεγάλη ευχαρίστηση. Νοιώθω καλύτερα. Δηλαδή, ψυχικώς ευφραίνομαι! Η, ανακουφίζομαι.
Απο μικρός την ανέπτυξα, εντελώς μόνος, σας διαβεβαιώ, αυτήν την ... ψυχαναλυτική συνήθεια. και την συνεχίζω ως σημερα, με ελάχιστες, από τότε, παραλλαγές. Απλώς, δηλαδή, λέω κάπως καλύτερα τώρα, αυτά που αισθάνομαι. Παλιά, ήμουν κάπως πιο άγαρμπος.
Οπως και νά'χει, από ετούτον εδώ τον χώρο, κάνω απλώς μιαν απόπειρα να μοιραστώ με "αόρατους φίλους", πράγματα που συνεχώς περνούν από τη σκέψη (πρώτα) και τη ψυχή μου (έπειτα), και θέλω να δω πως "συμπεριφερονται" όταν ... απελευθερωθούν.
Ως ένα σημείο, αυτή τη δουλειά κάνω, γράφοντας κάθε μέρα στην "Ελευθεροτυπία", και μιλώντας, επίσης κάθε μέρα, 8-10 το πρωί, στον "Δίεση 101,3". Αφήνω, όμως, κάποια υπόλοιπα. Κάποια πράγματα που δέν λέγονται, όχι επειδή κάποιος μου τα απαγορεύει, αλλά γιατί κάτι (διαφορετικό γιά κάθε περίσταση) με κρατάει να ... τα κρατήσω.
Εδω, λοιπόν, λέω να προσπαθήσω ν' ανοιχτω λίγο περισσότερο. Καλώς σας βρίσκω.
Απο μικρός την ανέπτυξα, εντελώς μόνος, σας διαβεβαιώ, αυτήν την ... ψυχαναλυτική συνήθεια. και την συνεχίζω ως σημερα, με ελάχιστες, από τότε, παραλλαγές. Απλώς, δηλαδή, λέω κάπως καλύτερα τώρα, αυτά που αισθάνομαι. Παλιά, ήμουν κάπως πιο άγαρμπος.
Οπως και νά'χει, από ετούτον εδώ τον χώρο, κάνω απλώς μιαν απόπειρα να μοιραστώ με "αόρατους φίλους", πράγματα που συνεχώς περνούν από τη σκέψη (πρώτα) και τη ψυχή μου (έπειτα), και θέλω να δω πως "συμπεριφερονται" όταν ... απελευθερωθούν.
Ως ένα σημείο, αυτή τη δουλειά κάνω, γράφοντας κάθε μέρα στην "Ελευθεροτυπία", και μιλώντας, επίσης κάθε μέρα, 8-10 το πρωί, στον "Δίεση 101,3". Αφήνω, όμως, κάποια υπόλοιπα. Κάποια πράγματα που δέν λέγονται, όχι επειδή κάποιος μου τα απαγορεύει, αλλά γιατί κάτι (διαφορετικό γιά κάθε περίσταση) με κρατάει να ... τα κρατήσω.
Εδω, λοιπόν, λέω να προσπαθήσω ν' ανοιχτω λίγο περισσότερο. Καλώς σας βρίσκω.
posted by christos michaelides at Saturday, February 04, 2006
4 Comments:
Καλώς μας ήρθες Χρήστο εδώ στα ιντερνετικά μονοπάτια. Εδώ που οι φίλοι είναι μεν αόρατοι, μα είναι και καρδιακοί. Φίλοι που για πολλούς από εμάς, χρόνια και μήνες τώρα, μας κρατούν καλή συντροφιά, και μας αφήνουν να τους γκρινιάζουμε για αυτά που μας τριβελίζουν το μυαλό, μα δεν τολμούμε να πούμε.
Όμορφη αυτή η πρώτη σου "απόπειρα", κι ελπίζω να τα λέμε συχνά από τις σελίδες αυτές.
Καλή συνέχεια...
Οι όχι και τόσο αόρατοι εχθροί της τεχνολογίας υποστηρίζουν πως απομακρύνει τους ανθρώπους μεταξύ τους και τους αποξενώνει.
Να όμως που επικοινωνούμε περισσότερο χάρη σε αυτήν, γνωρίζουμε νέους φίλους από κάθε γωνιά της γης και συνομιλούμε με πρόσωπα με τα οποία δύσκολα θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε δύο κουβέντες.
Ωραία η ιδέα ότι υπάρχει μια λεπτή γραμμή που ενώνει αόρατους φίλους και ξεκινάει από την εφημερίδα, περνάει από το ραδιόφωνο και το blog και μας επιτρέπει να επικοινωνούμε.
Καλή συνέχεια.
Το βλέπω ώς εξής.
Εφόσον είναι posted by christosmichaelides, καλώς ήρθες christosmichaelides. Ο πληθυντικός μου κάνει σα να ήρθα για να μου πάρεις συνέντευξη.
Καλή αρχή - σιδεροκέφαλος.
Καλώς ορίσατε.
Post a Comment
<< Home