Saturday, February 25, 2006

Ξέσπασμα!...


Δεν ξέρω αν είναι τα χρόνια που περνάνε, οι μέρες που ζούμε η οι ιδιαιτερότητες της χώρας και της φυλής. Ίσως ναναι και όλα μαζί. Αλλά το βέβαιο είναι πως σε καιρούς ευημερίας, γενικώς, ο κόσμος ούτε είναι, ούτε περνά καλά. Δεν μπορεί νάναι καλά, αν κρίνω από αυτά που βλέπω να συμβαίνουν γύρω μας καθημερινώς.

Συμβαίνουν πολλά, εδώ κι αλλού. Όλα μας επηρεάζουν, ασχέτως εάν, κλεισμένοι στο καβούκι μας, κάνουμε πως δεν μας αφορούν.

Η τρομοκρατία, και της Αλ-Κάιντα αλλά και του Μπους, είναι σαν κόμπος στο στομάχι όλου του κόσμου. Ταξιδεύεις και είσαι σφιγμένος. Για κάποιο παιδί, δικό σου η γνωστό, που σπουδάζει έξω, έχεις διαρκώς την έγνοια. Οι εικόνες τεμαχισμένων ανθρώπων, λες και είναι βιτρίνα πια στις οθόνες της τηλεόρασης.
Τα ακραία φυσικά φαινόμενα, που είναι σαν τώρα να τα μάθαμε, πάντα συνέβαιναν και δεν θα σταματήσουν, δυστυχώς.

Όμως, σ’ αυτόν τον τόπο όπου κάθε μέτρο πια έχει χαθεί, βιώνουμε, πέρα απ’ όλα αυτά, μια τραγική, όσο και γελοία εικονική πραγματικότητα, που πολλές φορές, ωστόσο, είναι πέρα ως πέρα υπαρκτή.

Βλέπεις ας πούμε πως ένα καραμπινάτο – αλλά όχι πρωτάκουστο σκάνδαλο, καταξιώνει έναν δημοσιογράφο που κινείται πολύ άνετα ανάμεσα στον λαϊκισμό και τον αφ’ υψηλού ρόλο του εθνικού Ρομπέν των Δασών. Ο ‘χι’ πολιτικός που συνεχώς κάνει βουτιές στη διαφθορά, δεν είναι παρά μια ακόμα επικίνδυνη και θλιβερή περίπτωση ενός κλασσικού Έλληνα φτωχομπινέ, που κάποια στιγμή στη ζωή του, βλέποντας την αρπαχτη και το νταβατζιλίκι να έχει γίνει καθημερινή πρακτική, απλώς αναρωτήθηκε «γιατί όχι και εγώ;», και μπήκε κι αυτός στο παιχνίδι. Είναι απολύτως φυσιολογικό που τους βλέπουμε όλους αυτούς τους απίθανους τύπους της καθημερινής μας επικαιρότητας σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, να χαμογελούν στις κάμερες σαν εκείνη την συμπαθέστατη αγελάδα της Λίλα Πάουζε. Έτσι ακριβώς, και εκεί ακριβώς, σε τέτοιες εκδηλώσεις, βρίσκονται καθημερινά και χιλιάδες άλλοι διαπλεκόμενοι, είτε γνωρίζονται μεταξύ τους είτε όχι. Σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής μας ζωής, τα λαμόγια έχουν παρουσία απολύτως διακριτή.

Στον χώρο της σόου-μπίζνες, τα προβεβλημένα πρόσωπα είναι εκείνα που λες μακάρι, Χριστέ μου, να μην μοιάσει ποτέ το παιδί μου σ’ αυτά. Μέρες τώρα, παρακολουθούμε από την τηλεόραση έναν κ. Κακέτση, ιδιοκτήτη νυχτερινών κέντρων, να επιτίθεται σε έναν κύριο Νουράιγ, καινούργιο αμόρε της κ. Λιάνη, και λες τώρα, …, εντάξει, αν είναι να κάνω πλάκα, να κάνω, …, αν όμως μου τα δείχνουν όλ’ αυτά για να πληροφορηθώ, ας πούμε, ποιος είναι ο ένας κύριος και ποιος ο άλλος, συγγνώμη, αλλά γιατί? Τι είναι αυτοί οι κύριοι? Τον Κακέτση γιατί πρέπει να τον ξέρω? Τι είναι? Έκανε καμία σπουδαία ανακάλυψη? Έχει προσφέρει κάτι στη κοινωνία? Μήπως είναι τέρας μορφώσεως και δεν το ξέρω? Πείτε μου σας παρακαλώ πολύ, γιατί πρέπει να ξέρω εγώ ποιος είναι ο Κακέτσης, και δεν πρέπει να μάθω ποτέ ποιος είναι, ας πούμε, ο καθηγητής Ευάγγελος Γραγουδάς, επικεφαλής του τμήματος οφθαλμολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστωνης, ο πρώτος οφθαλμίατρος στον κόσμο που χρησιμοποίησε με επιτυχία την ακτινοβολία με δέσμη πρωτονίων για την θεραπεία του οφθαλμικού μελανώματος, και έχει ξαναχαρίσει το φως σε εκατοντάδες ασθενείς?
Γιατί να βλέπω εκατό φορές στα παράθυρα τον Κακαουνάκη, τον Τράγκα, την Κανέλλη, τον Βενιζέλο, τον Μειμαράκη, τον Καρατζαφερη και τον νομάρχη Ψωμιάδη (για να μην τον μπερδεύουμε με τον άλλον), και να μην δω έστω ένα 3λεπτο ρεπορτάζ για τους 2 Αυστραλούς επιστήμονες Μάρσαλ και Ουόρρεν, που πήραν το φετεινό Νόμπελ Ιατρικής, για την ανακάλυψη του ελικοβακτρτηριδίου πιλόρι, ενός βακτηριδίου που ευθύνεται για το έλκος του στομάχου, και που το θεραπεύεται πλήρως, κάνοντας τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο πολύ καλύτερη.

Λέω, λοιπόν, το τετριμμένο, ότι αν θέλετε να κάνετε χαβαλέ με τα παράθυρα, κάντε το. Αν θέλετε να στριμώξετε τα ενδιαφέροντα αυτού του κοσμάκη στις απατεωνιές του κάθε πολιτευτάκια, κάντε το και αυτό. Αλλά, βρείτε και λίγο χώρο για πιο φωτεινά πράγματα. Για πιο σημαντικά πρόσωπα από τον Κακέτση. Η υποθεση Χρηστιδη, ενός ανθρωπου από την Θεσσαλονίκη που κατηγορήθηκε (τηλεοπτικώς) ότι θησαύρισε φτιάχνοντας τηλεοπτικά κανάλια που «πουλούσαν» … τηλεφωνικές γραμμές (για σεξ, για αστρολογία, για το κακό μας το συναπάντημα!) δεν είναι παρά καθρέφτης μιας βαθιά άρρωστης κοινωνίας. Οι απατεώνες, για να κάνουν την δουλειά τους, πρέπει να βρούνε και εύκολα θύματα. Όλοι αυτοί που τώρα κλαίνε και οδύρονται «τα χρήματα μας πίσω», είναι άξιοι της μοίρας τους. Δεν χρειάζεται να έχεις ούτε απολυτήριο δημοτικού για να καταλάβεις ότι ο άλλος σε κλέβει, όπως σε κλέβουν καθημερινά και οι αστρολόγοι, και τόσοι άλλοι – άρα δεν στέκεται η δικαιολογία του φτωχού κι αμόρφωτου ανθρώπου. Λίγο μυαλό χρειάζεται, που δυστυχώς όμως δεν υπάρχει, γιατί αν υπήρχε, ούτε ο Καρατζαφερης θα ήταν ευρωβουλευτής, ούτε ο Δασκαλάκης του ΠΑΣΟΚ θα γινόταν ποτέ διοικητής τράπεζας, ούτε και ο Τράγκας δημοσιογράφος.

Επιτυχια του Τριατνταφυλλοπουλου η αποκάλυψη της υπόθεσης Χρηστίδη. Όμως, έχουμε πληροφορηθεί άραγε ποτέ τι απόγιναν όλες οι άλλες υποθέσεις που απασχόλησαν την περιζήτητη και δημοφιλή εκπομπή του? Έχουν προβληθεί άραγε ποτέ οι διαψεύσεις υποθέσεων, η εκείνες που δικαίωσαν δικαστικώς τους κατηγορηθέντες από τον δημοσιογράφο? Έχει ακουστεί, μία έστω φορά, η φράση, συγγνώμη, αλλά τον τάδε κύριο που διαπόμπευσα στην εκπομπή μου του κατέστρεψα τη ζωή, τον ανάγκασα να βγάλει τα παιδιά του από το σχολείο γιατί τά απομόνωναν τα άλλα παιδιά, …, ΕΧΕΙ γίνει ποτέ αυτό?

ΟΧΙ. Γιατί έχουμε κολλήσει σ’ αυτήν την μετριότητα και μιζέρια, έχουμε κολλήσει στο Μπίγκ Μάδερ με 15 μαμόθρεφτα να σφάζονται για τά φράγκα, έχοντας ως πρότυπο τον ατάλαντο Περικλή τον Στεργιανούδη, που όπου πηγαίνει έχει και μια κάμερα από πίσω του, να προβάλλουν την κάθε σαχλαμάρα που εκστομεί ως τάχα μου σπουδαία. Και λες, ρε γαμώτο, δεν πρέπει να γίνει κάτι, δεν αξίζει αυτός ο κόσμος κάτι που να τον κάνει να νοιώσει πιο καλά? Να πει «μπράβο», αντί για «ωχ, αμάν». Να ξεχωρίσει έναν πραγματικά σπουδαίο άνθρωπο, και αυτόν να υποδείξει ως πρότυπο στο παιδί του, όχι τον Στεργιανούδη, όχι την Τατιάνα, ούτε και την Λίτσα Πατερα, ουτε και τους παραθυράτους πολιτικούς και δημοσιογράφους.

Προχωράς στο δρόμο αυτές τις μέρες και τι βλέπεις? Προσέξτε τις γιγαντοαφίσες. Τσιγάρα, τζόγος, τραγουδιστές και μια εφημερίδα που δίνει 5 DVD, τα 2 από τα οποία είναι βαρβάτες τσόντες. Περπατάς στην πανεπιστημίου, κάτω προς την Ομόνοια, μαζί με τη γυναίκα σου και το παιδί σου, και βλέπεις τα πορνοπεριοδικά φάτσα-κάρτα. Δεν λέω να απαγορευτούν, όχι. Είμαι εναντίον των απαγορεύσεων. Αλλά, με τα εξώφυλλα έξω? Να δείχνουν τα πάντα? Ξέρω γω? Τι άλλο να πω? Τριτοκοσμική χώρα. Τρελαίνεσαι. Γιατί ξέρεις ότι δεν το αξίζει. Ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν και μπορούν να αναδείξουν το καλό της πρόσωπο. Όμως, νομίζω ότι για να γίνει πια αυτό, χρειάζεται κάθαρση πολύ μεγάλη. Έστω κι αν αυτό σημαίνει πως μπορεί να χρειαστεί να πάει στη φυλακή η μισή χώρα.

7 Comments:

Blogger Anastasia Konstantakatou said...

Θίγετε πολλά ζητήματα που με βρίσκουν σύμφωνη, θα σταθώ σε μια άποψη που με βρίσκει αντίθετη: "Λέω, λοιπόν, το τετριμμένο, ότι αν θέλετε να κάνετε χαβαλέ με τα παράθυρα, κάντε το. Αν θέλετε να στριμώξετε τα ενδιαφέροντα αυτού του κοσμάκη στις απατεωνιές του κάθε πολιτευτάκια, κάντε το και αυτό. Αλλά, βρείτε και λίγο χώρο για πιο φωτεινά πράγματα."

Δεν αποδέχομαι τον "εμπλουτισμένο" χαβαλέ (λίγες επιστημονικές ή πολιτιστικές ειδήσεις να προηγουνται των αθλητικών γεγονοτων) ως προιον συμβιβασμού μεταξύ του κακίστου επίπεδου των ΜΜΕ και της επιθυμίας μερίδας πολιτών για ενημέρωση. Η ελευθερία του τύπου που τόσο εξυμνήθηκε στο Δυτικό κόσμο έναντι του σοβιετικού/κομμουνιστικού μοντέλου, και δικαίως, αγωνίζεται σήμερα να ξεφύγει από το φασιστικό καθεστώς του τηλε-βαρομέτρου. Όπως γνωρίζετε, το αδιέξοδο προς το οποίο κινούνται τα ΜΜΕ απορρέει από τη σχέση αλληλεπιρροής μεταξύ τηλεθεατη και τηλεοπτικου προγραμματος- τα "παραθυρα" υπάρχουν επειδή εμείς τα ζητάμε.

Αντιτιθεμαι σε αυτον τον συμβιβασμο λοιπόν πρώτον γιατι αρνουμαι μου να αποδεκτώ (ή ακόμα και να μετασχω σε) αυτο το νέο μοντελο ενημέρωσης και δευτερον γιατι κρίνω ως τραγικές τις συνέπειες της χαλιναγωγησης/εξάρτησης του λαου που συντελειται από τα ΜΜΕ. Σέβομαι το ενδιαφέρον των συμπολιτών μου για το διαφορετικό αλλά υπερασπίζομαι και το δικαίωμα μου της φασματικής ενημερωσης και της εκθεσης στην πολυφωνία, ένα δικαίωμα που όχι μόνο δεν ικανοποιείται αλλά συχνά βιαζεται από την παρωδία "δελτίο ειδησεων" που πολλά κανάλια προβάλλουν στις 8.

9:15 AM  
Blogger Stavros Katsaris said...

Καλημέρα! Ενδιαφέρον θέμα!
Καταθέτω λοιπόν την αποψή μου!
Ζούμε σε μια εποχή που δυστυχώς οι άνθρωποι κοιτούν την πάρτη τους. Ο ατομικισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Βλέπεις ανθρώπους που δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για το διπλανό τους. Και δεν μιλώ για ευαισθησία ή και γενναιοδωρια της στιγμής. Από τέτοια έχουμε μπόλικη. Καλά είναι τα λεφτά που μαζεύτηκαν για τους πληγέντες από το τσουνάμι αλλά δεν φτάνει. Και μάλιστα ακούς ανθρώπους και παινεύονται για την πράξη τους την ίδια ώρα που περνάνε επιδεικτικά το φανάρι με κόκκινο και αν τους πεις και μια κουβέντα σου ρίχνουν και μια ελληνοπρεπέστατη μούντζα. Την ίδια ώρα που βγάζουν τα σκουπίδια τους λυμένα σε σακουλίτσες του super market. Μη δώσεις καημένε χρηματα και δείξε λιγο σεβασμό στον συνάνθρωπό σου.
Που θέλω να καταλήξω λοιπόν.
Με την εξέλιξη που έχει πάρει η κοινωνί μας μάλλον μόνοι μας πρέπει να προστατευτούμε.
Αρνούμαι να παρακολουθήσω ειδήσεις στην τηλεόραση εδώ και καιρό.
Αρνούμαι να παρακολουθήσω εκπομπές των οποίων το επίπεδο δεν συμφωνεί με το δικό μου.
Δεν κατηγορώ κανένα για τις επιλογές του αλλά συγνώμη δεν ενδιαφέρομαι.

10:54 AM  
Blogger Memento aka a moment in life said...

Καλημερα... (πονοκεφαλος - hangover απο χθες το βραδυ, πολλες μπυρες καταναλωθηκανε)

Ενα μικρο και συντομο σχολιο. Μου ειχε περασει η ιδεα καποτε να βαλω Νοβα , εδω στην Αγγλια, για να βλεπω Ελληνικα καναλια... Ευτυχως, δεν το πραγματοποιησα! Θα ξενερωνα τελειως...
Τα ελληνικα καναλια, δυστυχως ειναι μια σουπα αηδιας, μη ενημερωτικης φλυαριας, Κιτς και κουτσομπολιου...
Ξερετε ποσες φορες αναρωτηθηκα γιατι τα ελληνικα καναλια (και αναφερομαι στα ιδιωτικα) δεν εχουν παρομοιες εκπομπες με τα αγγλικα. Πολλες εκπομπες: documentaries, live ανατομια με τον γνωστο Dr Gunther von Hagens, εκπομπες για την τεχνη, την ιστορια, την φυση, την εναλλακτικη ενεργεια και παει λεγοντας. Αλλα οχι, το ελληνικο κοινο ειναι πολυ squeamish (ευαισθητο στο αιμα και τα νυστερια), αλλεργικο στις τ εχνες, την ποιηση, το θεατρο κτλ.

Anyway, σας επρηξα αρκετα... καταλαβατε τι ηθελα να πω...ελπιζω! Καλημερα.

(ο πονοκεφαλος υποχωρει, παω να φτιαξω αυγα με μπεικον, και εναν καφε. Καλο σαββατ/ακο

1:24 PM  
Blogger Fab said...

Για την σχέση ΜΜΕ-κοινωνίας νομίζω ότι ισχύει το ερώτημα για την κότα και το αυγό.
Εμείς τα δημιουργήσαμε με τις προτιμήσεις μας ή αυτά ασελγούν πάνω στο πτώμα μας;
Πιστεύω πως ο έλληνας κουβαλάει ιστορικά έναν φθόνο προς τους άλλους και νοιώθει διαφορετικός (π.χ. μιλάει για τους "ευρωπαίους" σαν να μην είναι και αυτός). Οτιδήποτε του δίνει την ψευδαίσθηση ότι δικαιώνεται ατομικά ή συλλογικά ώστε να καλύψει το κενό, του αρέσει.
Να βλέπει τις βίλες των εγχώριων σταρ του στο Prive, ή έναν έλληνα να καβαλάει την Πάρις Χίλτον, ή να προσπαθεί να γίνει τραγουδιστής (ή από το σπίτι να ταυτίζεται με αυτούς που προσπαθούν).
Στην Ελλάδα η προφητεία του Warhol ότι στο μέλλον ο καθένας θα έχει 15 λεπτά δόξας έχει βρει την επιβεβαιωσή της.

Διαβάζοντας επίσης μου ήρθε στο μυαλό η περίπτωση κάποιου ιδιοκτήτη παιδικού σταθμού στην περιοχή όπου έμενα που πριν λίγα χρόνια συλλήφθηκε μπροστά στις κάμερες για παιδεραστία. Τον είχαν 3 μέρες στα κανάλια. Τελικά οι κατηγορίες αποδείχτηκαν αβάσιμες και αποδείχθηκε αθώος. Κανένα κανάλι δεν ασχολήθηκε και ο άνθρωπος καταστράφηκε επαγγελματικά και οικονομικά.

5:08 PM  
Blogger christos michaelides said...

Αγαπητέ Koyan.

Θεωρώ πως η λύση σήμερα, στην πολιτική, για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, για νάναι επιτυχής προυποθέτει ένα μείζον στοιχείο "επανάστασης". Δεν εννοώ ένοπλη, και δεν έχω υπ' όψιν μου κάποια συγκεκεριμένη ιδιολογική της κατευθυνση. Μιλάω για επανάσταση ιδεών, που νά αρχίζει από και να τελει΄ωνει στο μέγα θέμα της Παιδείας. Σε μια τέτοια επανάσταση, χρειάζεται κάποιος μιά μίνιμουμ σύμπλευση της κοινωνίας. Αυτής, που σήμερα βολεύεται με όσα κατακρίνω στο "Ξέσπασμά" μου. Απαιτεί, η όποια επανάσταση στην πολιτικήγ, μιά κοινωνία που ειναι έτοιμη, η που θα πειστει, να ξεβολευτεί. Νά χάσει κεκτημένα. Νά συγκρουστει με κατεστημένα. Να πιστεψει ότι υπάρχει καλύτερη ζωή από αυτήν που τωρα ζεί. Δεν μου φαίνεται έτοιμη μια τέτοια κοινωνία.
Οσο για την προτροπή σας να πολιτευτώ, όχι! Προτιμώ να είμαι μέλος αυτής της κοινωνίας που συνεχώς θα γυρεύει εκείνους που θα την εμπνευσουν. Αν πολιτευόμουν τωρα - κάτι που δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου - φοβούμαι πως πολύ εύκολα και πολύ γρηγορα η θα έμενα εκτός, η θα αναγκαζόμουν να επιπλεύσω και με άλλους φελλούς.

11:58 PM  
Blogger Rodia said...

Αισιοδοξώ επειδή βλέπω την πολύ νέα γενιά να αντιδρά με υγεία απέναντι στα φαινόμενα που περιγράφεις και που μας συνθλίβουν.
Η πλειονότητα των παιδιών αυτών ΔΕΝ απασχολείται με τα όσα επιθυμούν να επιβληθούν και αναρωτιέμαι ΓΙΑΤΙ επιμένουν τα ΜΜΕ σε πρακτικές αυτού του τύπου;
ΠΟΙΟΝ ενδιαφέρει όσα προβάλλουν;
ΣΙΓΟΥΡΑ όχι τους πολλούς. Κάποια γερόντια ίσως κλεισμένα στα απομονωμένα χωριά τους.. ίσως.. κάποιους μοναχικούς ανθρώπους που αποζητούν λίγο θόρυβο.. ίσως.. τα ίδια τα προβαλλόμενα 'ψώνια' σίγουρα..

Το ζητούμενο είναι το ΓΙΑΤΙ τόση επιμονή για να επιβληθεί μια εικόνα που δεν είναι η αντιπροσωπευτική.

Αν πηγαινες στα φοιτητικά φόρουμ, υπάρχει ένας αναβρασμός, κάτι τι γεννιέται, εκεί ετοιμάζεται μια όμορφη εποχή!
Πιστεύω ότι οι τωρινοί καιροί σχετίζονται με τη δεκαετία του '60 περισσότερο απο ποτέ μέχρι τώρα.. και.. αισιοδοξώ!

:-)

4:18 PM  
Blogger Dimitris Nikolsky said...

Ο "Χρήστος πολιτευτής" όχι δα... Όχι άλλος ένας σωτήρας, καλά είναι εκεί που είναι να σχολιάζει "ελεύθερα".

Όσο αφορά τους τηλεοπτικούς αστέρες, είναι και αυτό φαινόμενο της εποχής μας. Πραφράζοντας μάλιστα το γνωστό: Οι πολίτες έχουν τους κυβερνήτες που τους αρμόζουν, "Οι τηλεθεατές έχουν τους σχολιαστές που τους κοιμίζουν καλύτερα".

rodia, δύσκολο να γενιέται κάτι καινούργιο στα φοιτητικά forum.Καλή η αισιοδοξία αλλά ουτοπική θα έλεγα. Ελπίζω η "Millenium" γενιά να μην μοιάσει εκείνης της δεκαετίας του '60. Πάμε για καλύτερα...

12:55 PM  

Post a Comment

<< Home