IN MEMORIAM (Για την Αννα)

Σκέψη της ημέρας για την Ρωσίδα δημοσιογράφο Αννα Πολιτόφσκαγια, που δολοφονήθηκε το Σάββατο στο ασανσέρ της πολυκατοικίας που έμενε στη Μόσχα, και που κηδεύεται σήμερα, Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2006, με εκατοντάδες χιλιάδες απλούς πολίτες να πλημμυρίζουν κιόλας τους δρόμους της ρωσικής πρωτεύουσας για να τιμήσουν έναν άνθρωπο σπάνιου ήθους και θάρρους.

«Η Αννα ήταν, και είναι για πολλούς από εμάς το παράδειγμα του τι πρέπει να είναι ένας πραγματικός δημοσιογράφος. Ήταν εξαιρετικά μορφωμένη, με Παιδεία πολύπλευρη, είχε θάρρος και εντιμότητα. Ήταν μια γυναίκα που μιλούσε χαμηλόφωνα, πάντοτε ευγενικά, και με μέτρο. Την απασχολούσε πολύ ό,τι συνέβαινε στη χώρα της, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Την ανησυχούσε η πορεία πλεύσης που έδωσε στη Ρωσία ο Βλάντιμίρ Πούτιν. Δέχτηκε, όπως οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, μεγάλη πίεση να μην σκαλίζει τα κακώς κείμενα της εξουσίας. Δεν ενέδωσε ούτε στιγμή, και συνέχισε ως το τέλος, αποκαλύπτοντας, πάντοτε με στοιχεία, ο,τι σκίαζε την ομαλή πορεία της χώρας προς την Δημοκρατία.

Το κατεστημένο της δημοσιογραφίας, εκείνο που έχει συμβιβαστει με το σύστημα και εκτονώνεται στα ριάλιτι σόου της τηλεόρασης, άντε και στα καθημερινά μπρίφινγκ του κυβερνητικού εκπροσώπου, την χλεύαζε και την ωθούσε συνεχώς στο περιθώριο.

Απόπειρες εναντίον της ζωής της έγιναν πολλές και από πολλούς. Δυστυχώς, εκείνη του Σαββάτου, πιθανώς από τη σύγχρονη νομενκλατούρα του Κρεμλίνου που ενοχλήθηκε σφόδρα από τα ρεπορτάζ της για τις ρωσικές βαρβαρότητες στη Τσετσενία (για τις οποίες, παρεμπιπτόντως, ελάχιστοι μιλούν), δεν ειχε την ίδια τύχη με τις άλλες.

Σε μια εποχή που οι δημοσιογράφοι δεν είναι στα καλύτερά τους, που ο κόσμος δικαίως δυσανασχετεί με την πλεονάζουσα αγραμματοσύνη, απληστία και υποταγή πολλών από εμάς, ένα πρόσωπο φωτεινό από αυτόν τον χώρο, έστω και δια του θανάτου του τώρα, έρχεται να μας θυμίσει ότι το επάγγελμα αυτό έχει ακόμα ψυχή….»