Επιστρέφοντας (Ποιητική απόπειρα, μετα την εμπειρία του δάσους)

Ένα δέντρο μου δείχνει τον δρόμο.
Έρχομαι
έφυγα
με συγχωροχάρτι που εξέδωσα
μόνος
μόνο στον εαυτό μου
για όλες τις ορθές μου στίξεις
τις αποφάσεις τις σωστές
τις μέρες μου τις λανθασμένες
και τις ιαχές – Ακου!
που πανηγυρικά άφησα ν’ απλωθούν
στον αέρα.
Τώρα, συλλαμβάνομαι
Αειφόρος
στα κλαδιά και στα φύλλα
ενός δέντρου που βγάζει αρώματα.
Κρατάω σκοπιά, βάρδια διαρκείας
ώρες του άλλου μου ημισφαιρίου
του Νοτιοανατολικού – του Ολόκληρου.
Μην περάσει στα κρυφά
απαρατήρητος
ο άπληστος Άλλος
και με ξεριζώσει ολάκερον!