RADIOBLOGS
Εσείς, οι φίλοι μου…
Από την επόμενη Δευτέρα, 5 Μαρτίου, αρχίζουμε στην εκπομπή την αναμετάδοση των δικών σας ραδιοφωνικών blogs.
Μια σκέψη, μια εικόνα, μια ιστορία, μια ανάμνηση, ένα ξέσπασμα, μια εξομολόγηση, μια περιγραφή…
Μετατρέψτε τα σε λόγο. Λόγο ραδιοφωνικό, που θα εκφωνήσουμε εμείς. Και προτείνετε και την μουσική που νομίζετε πως θα «ανακεφαλαιώνει» και θα αναδεικνύει το ραδιοφωνικό σας post.
Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να το στείλετε, ως comment, σ’ αυτό εδώ το post, και αυτό θα σημαίνει αυτομάτως ότι επιθυμείτε να μεταδοθεί από την εκπομπή μου, στο ραδιόφωνο του Αντέννα, στους 97,2.
Μπορείτε να χρησιμοποιείτε το κανονικό σας όνομα, η εκείνο που χρησιμοιείτε στο blog σας.
Μπορείτε ακόμα, για να μην μπαίνετε στον κόπο να γράφετε στα comments, εάν έχετε κάποιο απόσπασμα από post στο δικό σας blogspot, που επιθυμείτε να χρησιμοποιήσουμε, απλώς στείλτε μου σχετικό μήνυμα, μαζί και με την διεύθυνση του blogspot σας.
Υπενθυμίζω, ότι ο χρόνος είναι ραδιοφωνικός, που σημαίνει ότι θα προτιμηθούν κείμενα που δεν θα υπερβαίνων τα 2’ λόγου – δηλαδή, περίπου μία «δακτυλογραφημένη» σελίδα Α4, με διάστημα 14.
Από την μεριά μου, θα προσπαθήσω να εξασφαλίσω την υψηλότερη, δυνατόν, ποιότητα, στην παραγωγή του ραδιοφωνικού αυτού blog, και επίσης θα προσπαθώ να σας ενημέρωνω εγκαίρως για την ημέρα μετάδοσης.
Ευχαριστω πολύ, λοιπόν, για την συνεργασία. Καλως ήρθατε και σείς στο ραδιόφωνο. Και περιμένω τα posts σας, από σημερα κιόλας.
Να’στε καλά.
Χρηστος
Από την επόμενη Δευτέρα, 5 Μαρτίου, αρχίζουμε στην εκπομπή την αναμετάδοση των δικών σας ραδιοφωνικών blogs.
Μια σκέψη, μια εικόνα, μια ιστορία, μια ανάμνηση, ένα ξέσπασμα, μια εξομολόγηση, μια περιγραφή…
Μετατρέψτε τα σε λόγο. Λόγο ραδιοφωνικό, που θα εκφωνήσουμε εμείς. Και προτείνετε και την μουσική που νομίζετε πως θα «ανακεφαλαιώνει» και θα αναδεικνύει το ραδιοφωνικό σας post.
Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να το στείλετε, ως comment, σ’ αυτό εδώ το post, και αυτό θα σημαίνει αυτομάτως ότι επιθυμείτε να μεταδοθεί από την εκπομπή μου, στο ραδιόφωνο του Αντέννα, στους 97,2.
Μπορείτε να χρησιμοποιείτε το κανονικό σας όνομα, η εκείνο που χρησιμοιείτε στο blog σας.
Μπορείτε ακόμα, για να μην μπαίνετε στον κόπο να γράφετε στα comments, εάν έχετε κάποιο απόσπασμα από post στο δικό σας blogspot, που επιθυμείτε να χρησιμοποιήσουμε, απλώς στείλτε μου σχετικό μήνυμα, μαζί και με την διεύθυνση του blogspot σας.
Υπενθυμίζω, ότι ο χρόνος είναι ραδιοφωνικός, που σημαίνει ότι θα προτιμηθούν κείμενα που δεν θα υπερβαίνων τα 2’ λόγου – δηλαδή, περίπου μία «δακτυλογραφημένη» σελίδα Α4, με διάστημα 14.
Από την μεριά μου, θα προσπαθήσω να εξασφαλίσω την υψηλότερη, δυνατόν, ποιότητα, στην παραγωγή του ραδιοφωνικού αυτού blog, και επίσης θα προσπαθώ να σας ενημέρωνω εγκαίρως για την ημέρα μετάδοσης.
Ευχαριστω πολύ, λοιπόν, για την συνεργασία. Καλως ήρθατε και σείς στο ραδιόφωνο. Και περιμένω τα posts σας, από σημερα κιόλας.
Να’στε καλά.
Χρηστος
posted by christos michaelides at Sunday, February 25, 2007
28 Comments:
καλημερα κ.Μιχαηλιδη. θα προσπαθησω κι εγω να συνεισφερω οπως μπορεσω, ακομη ακομη να εκτελεσω και χρεη ρεπορτερ στο Ην. Βασιλειο με θεμα(τα) απο την τρεχουσα επικαιροτητα και μη! Καλημερα σας και παλι
ασχετο αρα σχετικο που λεει κι ο κωμικος,
νομιζω οτι πρεπει να διορθωσετε την ωρα στο βλογακι σας, γιατι "παει" πισω κατα 10 ωρες !
ξΕνδιαφέρουσα πρωτοβουλία.
Εμένα θα με ενδιέφερε περισσότερο να προτείνω όμορφα κείμενα άλλων που βρίσκω στη bloggόσφαιρα, παρά δικά μου.
Δεν ξέρω όμως κατά πόσον αυτό είναι σωστό, έτσι δεν είναι;
Εννοώ ότι θα πρέπει να υπάρχει η άδεια του δημιουργού για την αναπαραγωγή κλπ. - τόσες και τόσες φορές έχουν προκύψει τα σχετικά προβλήματα στη bloggόσφαιρα.
Καλύτερα ας μην το κάνουμε έτσι λοιπόν.
Κρίμα γιατί ως αρχή θα ήμουν έτοιμος να προτείνω τις 34 ερωτήσεις της φίλης μου της Φανής που με άγγιξαν (link στο blog μου).
Χαζεύω τον κόσμο των blogs κατά τύχη...ψάχνοντας να βρω την πρωινή συντροφιά που έχασα...όταν είπες ότι θα φύγεις απο τον Σταθμό(το Δίεση ποτέ δεν το χώνεψα) σου στειλα sms με τους στίχους του Καβαφη...για μένα ήσουν κάθε πρωί ο λόγος να περιμένω το διαφορετικό που κάτι θα άλλαζε στους τρελούς ρυθμούς μιας εργαζόμενης μάνας!
Βάζω δυνατά Rolling Stones can't always get what you want...και γυρνάω πίσω 15 ολόκληρα χρόνια ...στο πιο βόρειο σημείο της βόρειας Αμερικής χαμένη σε χαρτιά, πειράματα και κλινικές να κάνω διάλλειμα με την Hellas την Hellenic Discussion List να χάνομαι σε πειράγματα, νεα απο την πατρίδα,αναλύσεις και απόψεις σοβαρών και λιγότερο σοβαρών θεμάτων...
Ασυναρτησίες στα 40+ στην εποχή που τα πάντα είναι στην οθόνη χρωματιστά, κινούμενα, αναλυτικά...
τότε ήταν το μπιπ ότι ήρθε νέο μήνυμα και απλές προτάσεις χώρις ορατό χρώμα...με πόση σημασία για μας!
H Hellas δεν είχε λόγο να συνεχίσει όταν γεννήθηκε το web. Ο ιστός ήταν πιο δελεαστικός για τα ανα τον κόσμο μέλη της...
Σκέφτομαι μερικές φορές τι καλά που θα ήταν να μαζευόμασταν πάλι όπως τότε σε κάποια ελληνική ταβέρνα για γουρουνόπουλο και να γράφαμε την ιστορία του πρώτου ελληνικού blog αν μπορώ να το θεωρήσω σαν τέτοιο...
Αυτά μου ήρθαν στο νου όταν χάθηκα στον κόσμο των blogs ψάχνοντας την πρωινή μου συντροφιά, αγαπητέ κε Χρήστο.
Να είσαι πάντα γερός και δυνατός σ'αυτό που κάνεις
Με εκτίμηση
Αγαπητέ Χρήστο πολύ πρωτότυπη ιδέα.
Το κείμενό θα το βρείς στο blog μου με τίτλο " And the oscar goes to... "
Ευχαριστώ πολύ. Καλή αρχή.
κ.Μιχαηλιδη, σας διαβαζω στην Ελευθεροτυπια εδω και πολλα χρονια ... το βλογακι σας το διαβαζω απο τοτε που ηταν στα σπαργανα...
διαβαζα για τις εκπομπες σας στο ραδιοφωνο, αλλα ποτε δεν σας ειχα ακουσει! για διαφορους λογους αλλα κυριως λογω της διαφορας της ωρας... ηταν πολυ νωρις για μενα να ξυπνω καθε πρωι στιs 5.30 να σας ακοuσω.... Τωρα ομως, σηκωνομαι στις 8 , φτιαχνω καφε, και ακουω (απο σημερα ) Αντ1!
θα συμφωνησω με την κριτικη που κανατε για την ταινια Βαβελ. Καταπληκτικη ταινια, πανεμορφη φωτογραφια, υπεροχη μουσικη... και πολυ twisted και συνδυασμενες αψογα οι ιστοριες!
Babel
Ωραία ιδέα!
Θα επανέλθω με κείμενο!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
Πολύ ωραία, η διαδραστικότητα εμπλουτίζει το ραδιόφωνο.
Ένα κείμενο απ το blog μου.
Συγνώμη
Ανήκω στη γενιά που γεννήθηκε στη μεταπολεμική δεκαπενταετία 45-60 και ανδρώθηκε μέσα στην επταετία και τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση.
Στη γενιά που αγωνίστηκε. Οι πιο μεγάλοι από μάς στην εποχή πριν τη χούντα, αντιμέτωποι με το κράτος και το παρακράτος, φωνάζοντας στους δρόμους 1-1-4 και οι μικρότεροι αργότερα στη Νομική και στο Πολυτεχνείο.
Και να που το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, το 1974, για ένα νέο ξεκίνημα . Αργά μα σταθερά μπήκαμε σ' ένα δρόμο πρωτόγνωρο και για μάς και για την Ελλάδα.
Δεν χρειαζόταν πια να παίρνουμε δύο εφημερίδες και να κρύβουμε τη δικιά μας μέσα στην άλλη. Αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε κομματικές συγκεντρώσεις, φεστιβάλ, ομιλίες, χωρίς να κοιτάζουμε πίσω μας για τον “χαφιέ που μας ακολουθεί’’.
Και σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβουμε και πολύ, η γενιά μας, η γενιά των αγώνων και των αγωνιστών πήρε τη δύναμη της εξουσίας στα χέρια της. Πιάσαμε βάρδια σε στιγμές ιστορικές, πάνω που άρχιζε το τραίνο του εκσυγχρονισμού να βγάζει ατμούς.
Η πραγμάτωση των αγώνων για μια καλλίτερη ζωή, των ονείρων για ένα καλλίτερο αύριο ήταν στο χέρι μας. Είχαμε θέση ελέγχου, μπορούσαμε να οδηγήσουμε τον τόπο προς το όραμα. Αλλού όμως το όνειρο κι αλλού το θάμα. Οι αγώνες , για ένα καλλίτερο αύριο, μεταλλάχθηκαν σε βόλεμα, σε ρεμούλα και σε δε βαριέσαι. Η ελπίδα για τον «ήλιο της δικαιοσύνης» εξαργυρώθηκε σε αναδοχές, σε προμήθειες και άλλα παρόμοια. Αντί να οδηγήσουμε τη χώρα σύμφωνα με τη γραμμή πορείας που νεώτεροι είχαμε χαράξει, την αφήσαμε να τσουλήσει. Οι προτεραιότητες άλλαξαν, οι αξίες εκφυλίστηκαν. Ανυψώσαμε σε βάθρο τον έξυπνο τον καταφερτζή το λαμόγιο και την αρπαχτή και παραμελήσαμε την πρόοδο, το πρόγραμμα, την παιδεία.
Με λίγα λόγια τα κάναμε θάλασσα. Ναι τα κάναμε θάλασσα. Και καθώς η γενιά μας αρχίζει να αποχωρεί, δίνοντας τη σκυτάλη στους επόμενους, πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να ζητήσουμε συγνώμη από τις γενιές που ακολουθούν.
Συγνώμη γιατί πολλά απ τα προβλήματα που θα βρουν μπροστά τους θα μπορούσαμε να τα είχαμε λύσει εμείς. Συγνώμη για την μεγάλη ευκαιρία που αφήσαμε να πάει χαμένη.
Συγνώμη.
Στελιος Τακετζης - Νεα Υορκη
Στέλιο και Effie.
Ευχαριστω πάρα πολύ για τα κείμενά σας, που μπήκαν κιόλας στην διαδικασίας ... ραδιοφωνικού αμπαλάζ. Θα μεταδοθούν, αμφότερα, την ερχόμενη εβδομάδα.
Περιμένω ραδιο-μπλογκς και από τους υπόλοιπους φίλους, και τις υπόλοιπες φίλες.
Ναστε καλά.
Χρ.
Hellenic Discussion List - Και νόμιζα ότι δεν την θυμόταν κανένας. Ευτυχώς υπάρχει το Google και τα κείμενα σώθηκαν για την ιστορία... Μηνύματα, τσακωμοί, ποιήματα, και κινητοποιήσεις παρακαλώ για τα εθνικά θέματα. Όσοι γυρίσαμε πίσω βρήκαμε την Ελλάδα αλλοιώτικη από κοντά. Δε πειράζει. Δε μετάνοιωσα. Τώρα blogs. Aλλοιώτικο θηρίο για άλλη ανάγκη. Μόνο που τώρα δε μπορούμε πάντα να υπογράφουμε χωρίς επιπτώσεις. Τότε υπήρχε μόνο η επανάσταση. Τώρα υπάρχει και η διαχείριση. Γειά σου "Eφη"!
Καλη αρχή στο νέο σας ραδιοφωνικό ταξίδι. Αν και η ώρα δεν με βολεύει πολύ (λόγω εργασίας) αλλά όλο και κάτι θα γίνει για να σας ακούμε.
Ελπίζω να "ανεβάσω" σύντομα και κάποιο Post για να το "αμπαλάρετε".
Καλή δύναμη!
Ραδιο αμπαλάζ? Πρσέξτε μη βάλετε καμμιά ρόζ κορδέλλα και μας παρεξηγήσουν. Όλως συμπτωματικά θα είμαι Αθήνα την επόμενη βδομάδα. Σ'άκούω κι απο δώ όμως συχνά. Χαιρετισμούς , Στέλιος.
αγαπητέ κ. Μιχαηλίδη, με όλο το σεβασμό στα ραδιοφωνικά σας ένστικτα και τους λόγους που παραθέσατε για τη "μετακόμισή" σας, νομίζετε πως το ύφος των υπόλοιπων εκπομπών του ANT-1 σας ταιριάζει; τέλος πάντων, είμαστε φαν και σας ακούμε ακόμα και σε τέτοιους σταθμούς.
το κειμενάκι που θα ήθελα να υποβάλλω βρίσκεται στη διεύθυνση nacos.wordpress.com
και έχει τίτλο "Ο πραγματικός εχθρός των Α.Ε.Ι."
καλό βράδυ
κύριε Μιχαηλίδη.
Ακοώ την εκπομπή σας εδώ και 2 χρόνια και με με την φωνή σας ξεχνούσα την μια ώρα στο λεωφορείο για να πάω στην σχολή μου... Μου αρέσατε γιατί βγάζετε έναν αέρα αλλαγής δεν μπαίνατε σε καλούπια δεν κάνατε εκπομπές κονσέρβας...
απολάμβανα το ξεκίνημα με κλασσική μουσική τα τραγούδια που επιλέγατε τα σχόλιά σας, ήσασταν ο λόγος που χασκογέλαγα στο λεωφορίο και συνέχιζα με χαμόγελο την ημέρα μου... ΔΕν σας ακολούθησα στον αντεννα λογο της ωρας και μόνο αυτά που γράψατε για την αποχωρισή σας με έβαλαν σε σκέψεις... Δεν έχετε και άδικο... καλή τύχη σε αυτό που ξεκινήσατε σας ευχαριστώ για τα τόσα υπέροχα πρωινά...
jacamar blogs.musicheaven.gr/jacamar
Παρακαλώ πολύ, αγνοείστε την εισβολή του αχρείου Ανωνύμου που μόλυνε το blogspot μας με την αρρωστημένη απληστία της εποχής να αλιεύει πελάτες, άρα και χρήμα, διαρκώς και από παντου.
Οποιος ξέρει πως μπορουμε να μπλοκάρουμε από τα blogs μας αυτά τα ηλεκτρονικά καθάρματα, άς με βοηθήσει.
Και πάλι συγγνώμη προς εσάς.
Ενω, άν τυχόν παραμονεύει κάπου ο άπληστος εισβολέας, ....., τόπα από μέσα μου και ευχαριστήθηκα!
Χρηστος
Καλημέρα Κε Μιχαηλίδη!
Πηγαίνετε στα settings
μετά στα comments
Στο Who Can Comment?
αν βάλετε only registered users
"κοβετε" τους ανώνυμους.
επίσης πιό κάτω έχει το
Enable comment moderation?
εάν είναι YES τοτε
πρέπει να εγκριθουν τα σχόλια από εσάς για να τα δει η blogόσφαιρα!
την καλημέρα μου
και ανοίγω το e-radio με το ακουστικό μου
εν ώρα εργασίας...
Μαρία
επιτρέψτε μου όμως
η κοπέλα που άφησε το σχόλιο
δεν πουλάει τα αντικείμενα αυτά
είναι από τα "αστεία" που συνήθως ανταλάσσονται μέσω e-mail από γνωστό σε γνωστό...
αρκετές φωτογραφίες είναι "φτιαγμένες"... σύνθεση δηλαδή με πρόγραμμα επεξεργασίας φωτογραφίας.
Δείτε και πιό παλιά posts της
http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&blogger=jacamar&month=02&year=2007
και πάλι καλή εκπομή
και καλή μας ακρόαση
Μαρία
Κύριε Μιχαηλίδη,
ακούω αυτή τη στιγμή την εκπομπή σας και μόλις άκουσα τις δηλώσεις της κυρίας Παπαρήγα περί πανεπιστημίων που θα προσελκύουν τους καλύτερους (και το οποίο κατά την ίδια είναι προφανώς κακό...).
Αν θέλετε και έχετε χρόνο, περάστε μια βόλτα από το blog μου, ανέβασα χτες ένα σχόλιο σχετικό με τη μονιμότητα στο δημόσιο (την οποία θέλουνε να καταργήσουνε στην Πορτογαλία) αλλά και τα πανεπιστήμια.
Καλή μας μέρα... ή μήπως καληνύχτα;
Στο μπλογκ μου έχω γράψει κάποιες σκέψεις μου!
Δεν ξέρω αν αξίζουν τον κόπο για να ακουστούν στον αέρα!
Αν δεν σου κάνει κόπο ρίξε μια ματιά και ότι νομίζεις οτι μπορεί να αξίζει να μοιραστεί και στους υπόλοιπους ελεύθερα!
Ιδιαίτερα αγαπώ 2 γράμματα που έχω γράψει!
Το ένα στο γιο μου και το άλλο σε έναν φανταστικό φίλο τούρκο μπλογκερ!
Ευχαριστώ!
http://morfes.blogspot.com/2006_08_01_archive.
Καλή σας ημέρα
και συγχαρητήρια!
Γι'αυτήν την προσπάθεια
οι κακές γλώσσες θα λένε:
"έμεινε από υλικό και ψάχνει;"
ενώ αντίθετα οι καλές γλώσσες
(ωραίο ακούγεται αυτό)θα πουν:
"επιτέλους θα δοθεί φωνή στην "φωνή" των μπλόκερς"
οι ουδέτερες και επιφυλακτικές
(γλώσσες πάντα) θα αποκριθούν:
"ο καιρός θα δείξει"
και τέλος οι καιροσκόπες θα αρχίσουν το γνωστό γλείψιμο αντί σχόλιου...
Καλό κουράγιο!
Καλησπέρα κύριε Μιχαηλίδη.
Χθες είδα μια εξαιρετική νέα σινεφίλ ταινία, το Red Road, όπου το σημερινό μου post "Κόκκινοι δρόμοι" είναι αφιερωμένο.
Μπορείτε να δείτε στο blog μου.
Καλή αρχή, σε ότι ξεκινήσατε!
Χαίρετε!
Ο λόγος που έφτιαξα blog, είναι επειδή γράφω διάφορα για τα οποία δεν έχω αποφασίσει τι θέλω ή τι θα κάνω με αυτά. Έχω ανεβάσει 3 κείμενα δοκιμαστικά και αυτό είναι όλο. Άν θέλετε να δείτε το μικρότερο με τίτλο ‘ Ήταν δυο γυναίκες, τη μια τη λέγαν Θάλασσα...‘,επισκεφτείτε το Blog μου. Ευχαριστώ, καλή συνέχεια!
Ξεκίνησα κι εγώ αυτή την "ασθένεια" για την οποία όμως δε θα χριαστώ ποτέ γιατρικό. Περισσότερο για πνευματική δραστηριότητα παρά για οτιδήποτε άλλο. Το κειμενάκι μου, παρθενικό, είναι λίγο μεγάλο για τις ανάγκες σας, αλλά άμα σας αρέσει κάτι από αυτό ή τα επόμενα αρπάχτετο. Καλή τύχη και καλές εμπνεύσεις σαν αυτή σας εύχομαι.
RadioBlock πολύ καλύ ιδέα σκέφτηκα. Και μάλιστα μπορείς να επιλέξεις και το τραγούδι που θα το "αναδεικνύει και θα το ανακαιφαλειώνει" τέλεια. Και κόλλησα στο δεύτερο. Μου ήρθε κατευθείαν ποιο τραγούδι θα ήθελα να ακούσω και απο τότε ψάχνω θέμα που θα μπορούσε να κολλήσει μαζί του. Ψάχνω ψάχνω αλλά δεν βρίσκω τίποτα. Σημειωτέον ότι πριν διαβάσω τη φράση με το "Και προτείνετε και την μουσική που νομίζετε πως θα «ανακεφαλαιώνει» και θα αναδεικνύει το ραδιοφωνικό σας post" είχα στο μυαλό μου ένα σωρό θέματα που ήθελα να γράψω γιαυτά. Η αλήθεια είναι ότι και η επικαιρότητα δεν με βηθάει σαυτό. Είναι Τόσο βάρβαρη. Ενώ το τραγουδάκι που διάλεξα είναι τόσο λυρικό και παραμυθητικό! Πως να το κολλήσεις με τις οργισμένες φάτσες που βλέπεις στην τηλεόραση αλλά και γύρω σου. Δεν κολλάει ούτε με τις μολότοφ ούτε με τις κλωτσιές ούτε με παιδιά που μιλάνε με ανακοινώσεις και μόνο, παπαγαλίζοντας συνθήματα των 50άρηδων. Και ψάχνοντας να βρω κάτι που να κολλάει έρχεται ο Χρήστος ο Μιχαηλίδης και το βάζει απο μόνος του. Πρόκειται για το Suzzanne του Κοέν που δεν το ακούς και κάθε μέρα για να πεις ότι είναι σύμπτωση. Κύριε Μιχαηλίδη σας καταγγέλλω. Μου κλέψατε την ιδέα. Και τώρα πρέπει να βρώ απο την αρχή και τραγούδι και θέμα.
Καλή σας Μέρα.
Πρόδρομος Λευκούλης.
Ρίξε μια ματιά στα post μου "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ" και στα περί των κομμάτων και πολιτισμού, αν ταιριάζουν στο ύφος της εκπομπής σου.
degreece.blogspot.comm
Η Αισιοδοξία της Γκρίνιας
Καλές ή κακές, οι ειδήσεις που ακούμε καθημερινά είναι η αναγκαία καταγραφή των καταστάσεων γύρω μας...
Καλώς ή κακώς, ο σωστός Πολίτης, πρέπει να ενημερώνεται, πρέπει να προβληματίζεται, πρέπει να μην αδιαφορεί...
Καλά ή κακά, τα διάφορα γεγονότα μέσα στα οποία κολυμπάμε καθημερινά, άλλωτε είναι σαν κύματα μεγάλα, και άλλοτε είναι «λάδι» σαν την πρωινή θάλασσα...
Άκουσα το πρωί την άποψή σας σχετικά με ένα μήνυμά μου στην εκπομπή «Δεν γνωρίζω δεν απαντώ», η οποία το τίμησε μάλιστα με αρκετής ραδιοφωνικής ώρας προβληματισμό, τόσο, που δεν νομίζω ότι του άξιζε.
Ήθελα απλά, με αυτό το mail, να επισημάνω, ότι συμμερίζομαι την άποψή σας. Στάσεις ραδιοφώνου σαν την εκπομπή σας, σε κάνουν να θέλεις να ανέβεις στο λεωφορείο της ενημέρωσης, της διασκέδασης, της θετικής αντιμετώπισης των πιο δύσκολων καταστάσεων... Φταίει η χροιά της φωνής σας? Φταίει η μουσική? Φταίει η ώρα που μεταδίδεται η εκπομπή, που έχουμε ήδη πιει δυο καφέδες και είμαστε πιο διαυγείς?
Δε νομίζω ότι φταίει κάτι από αυτά. Φταίει η έλλειψη ξύλινης γλώσσας... Φταίει η έλλειψη «εισαγγελικής» διάθεσης... Φταίει η ένταξη του «προσωπικού στοιχείου»... Της προσωπικής σας σκέψης και άποψης... Της αμεσότητας του λεξιλογίου, της καθόδου στο επίπεδο των αυτιών του ακροατή, χωρίς εκφράσεις βαρύγδουπες, εκφράσεις κλισέ που προκαλούν μεγαλοποίηση και τρόμο... Κι αυτό είναι κάτι που το κάνουν και τα παιδιά στο «Δεν γνωρίζω δεν απαντώ», και μάλιστα καλά... Τόσο, που εξακολουθώ να ακούω την πρωινή ζώνη του ΑΝΤ1 φανατικά...
Μην παρεξηγήσετε τον όρο «γκρίνια» όπως τον έθεσα... Η γκρίνια είναι θετική... Η αδιαφορία είναι αυτή που καταστρέφει, διαλύει, αποσυνθέτει τις δομές της κοινωνίας, του πλανήτη, της ζωής μας... Η γκρίνια αποτελεί αυτό που λέμε το «ψάξιμο» του δρόμου που θα βαδίσουμε... Η γκρίνια είναι η «πάλη», η γκρίνια είναι η διαφωνία και η σύνθεση απόψεων, η γκρίνια είναι η διεκδίκηση καλύτερων όρων... Και μην ξεχνάμε, ότι ένας από τους πιο αισιόδοξους ήχους που ακούει το ανθρώπινο αυτί, το κλάμμα ενός ανθρώπου μόλις γεννηθεί, εμπεριέχει τον όρο «γκρίνια»...
Η ζωή μας έχει διακυμάνσεις... Έχει και καλά και κακά... Θα συνεχίσω να είμαι φανατικός ακροατής σας, και δικός σας και της πρωινής ζώνης του ΑΝΤ1. Και θα το κάνω, γιατί πετυχαίνετε κάτι πολύ σημαντικό: Με κάνετε να σκέφτομαι...
ΑΓΑΠΗΤΕ ΧΡΗΣΤΟ,ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ,ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ BLOGGERS ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ,ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΡΙΝΕΤΕ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ.
http://petros-taxi.blogspot.com/
Αγαπητέ Χρήστο δε γίνεται να κάνεις και μιά συλλογή με κλασσική μουσική ; Έχω να σε ακούσω από τότε που άλλαξες ώρα και μου το θύμησαν εδώ τα μηνύματα των φίλων bloggers με πόση αγωνία περίμενα κάθε φορά το κομμάτι των 08:03.Βάλε ό,τι θες μέσα στη συλλογή.Σου έχω απόλυτη μουσική εμπιστοσύνη.
Ωραία η ιδέα των radioblogs. Ελπίζω να βρω ευκαιρία να σε ακούσω κάποια στιγμή. Έφτιαξα κι εγώ Blog! Να πω την αλήθεια δεν το είχα σκοπό αλλά το έφτιαξα για να στείλω μήνυμα σε τούτη τη σελίδα. Έβαλα κάτω όλα τα αποθέματα αντίληψης που έχω, και αυτά με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι μόνο αν φτιάξω blog μπορώ να στέλνω μηνύματα στους co-bloggers.Είναι έτσι;
Γιατί πραγματικά θα έσκαγα αν δεν σου έγραφα αυτό που θυμήθηκα. Που πέρυσι δηλαδή όταν εσύ ήσουν στον Αμαζόνιο σηκωνόμουν αχάραγα κάθε πρωί..7 είναι η κανονική μου ώρα..μμ.. 6 πες..και έμπαινα στο blog σου για έρθω μαζί, να περπατήσω στον τόπο εκείνο παρέα με τις λέξεις σου. Τόσο ώραία μας ταξίδεψες σε εκείνα τα μέρη ,που ένιωσα μια δυστυχία τη μέρα που κατάλαβα ότι είχες γύρισει.. πίσω..Ήταν αυτή η ίδια δυστυχία του αδειάσματος της βαλίτσας μετά από ταξίδι..Εντάξει δεν θα πω ότι παρουσίασα και συμπτώματα από τζετλαγκ αλλά αυτόν τον Αμαζόνιο δεν θα τον ξεχάσω.
Πολύ μίλησα.
Χρήστακο καλά ταξίδια.
newborn blogger
Post a Comment
<< Home