Παραστρατημένα προτερήματα

Απεχθάνομαι εκείνους που ωραιοποιούν τα ελαττώματα των Ελλήνων. Πολλές φορές, μάλιστα, έχω φύγει επιδεικτικά από παρέα ακούγοντας κάποιον να προσπαθεί να παρουσιάσει τα λάθη του ως … παραστρατημένα προτερήματα.

Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση του φοβερού τσουνάμι στην νοτιοανατολική Ασια (αποτέλεσμα του ισχυρότατου σεισμού των 9 ρίχτερ στ’ ανοικτά της Ινδονησίας), οργή και ντροπή αισθάνθηκα βλέποντας και ακούγοντας έναν επιζώντα Έλληνα τουρίστα να κοιτάζει αλαζονικός τον τηλεοπτικό φακό και να δηλώνει ότι θα συνεχίσει τις διακοπές του «στον επίγειο παράδεισο του Πουκέτ» (που, βεβαίως, ειχει γίνει πια επίγεια κόλαση), επειδή «οι νεκροί με τους νεκρούς, και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς».

Εκτός του ότι, κατ’ αρχάς, έχουμε να κάνουμε εδώ με κλασσική περίπτωση εγκεφαλικως νεκρού ανθρώπου (επομένως, και να το ήθελε, δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να συνυπάρχει με ζωντανούς), φοβούμαι πως αυτή η εκδήλωση χυδαίας μαγκιάς (μαγκιάς που φαίνεται να ωραιοποιεί κακές και αρνητικές καταστάσεις), μπορεί να μην αποτελεί κανόνα της συμπεριφοράς των περισσότερων ανθρώπων στον τόπο μας, αλλά δεν είναι και εξαίρεση.

Πόσες φορές δεν έχουμε δει κάποιον να ρεύεται και να γελάει μετά; Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει κάποιον να υπερηφανεύεται που έκανε μια παρανομία; Πόσες φορές δεν ακούσαμε να λένε πόσο ηλίθιοι είναι οι κουτόφραγκοι που φοράνε ζώνες ασφαλείας μόλις μπαίνουν στα αυτοκίνητά τους, και πόσο έξυπνοι είμαστε εμείς που δεν τις φοράμε ποτέ; Επ’ αυτού, μάλιστα, υπάρχουν πολλοί που, στην προσπάθειά τους να ωραιοποιήσουν ακόμα πιο πολύ τη βλακεία τους, επαναλαμβάνουν την σαχλαμάρα ότι «τελικώς είναι και επικίνδυνο κιόλας να φορά ζώνη».

Δεν ξέρω ποιος αρχαίος άνεμος γέννησε έναν τέτοιο, ιδιότυπο άνθρωπο. Επειδή όμως καμιά φορά δεν είναι και ανάγκη να στρέφουμε το βλέμμα μας και τόσο πολύ πίσω, αρκεί νομίζω να περιορίσει κάποιος τη ματιά και την προσοχή του στο σπίτι όπου μεγάλωσε ο κάθε τέτοιος ανόητος Έλλην, καθώς και στο σχολείο όπου εμαθητευσε, και νομίζω πως θα βρούμε όλες τις απαντήσεις για κάθε του συμπεριφορά.

Είναι φως-φανάρι, πιστεύω, ότι ό τύπος που ρεύεται στο τραπέζι, και αντί να ντραπεί κοκορεύεται, το έχει δει χιλιάδες φορές να γίνεται στο σπίτι το δικό του, ή σε κάποιο συγγενικό ή φιλικό – άλλωστε, και ό φιλικός περίγυρος, προέκταση της οικογένειας είναι και αυτός.

Είναι προφανές, κατά τη γνώμη μου, ότι ο μάγκας που θεωρεί εξυπνάδα το να μην φοράει ζώνη ασφαλείας όταν οδηγεί, δεν έχει ούτε δράμι παιδείας μέσα του. Θεωρώ βέβαιον δε, ότι και την άδεια οδήγησής του την έχει πάρει λαδώνοντας.
Κάτι που επίσης τον κάνει υπερήφανο. Τον μαλάκα!

Υ.Γ.: Τη φωτογραφία που βλέπετε, είμαι σίγουρος πως την έχετε ξανανταμώσει στο ίντερνετ – κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά το τσουνάμι. Είναι σαφές πως πρόκειται για μοντάζ, αν και πολλοί πίστεψαν πως είναι αληθινή.