Η Μεγάλη Συμφιλιωση
Ολα έχουν ειπωθεί ξανά. Οι διαπιστωσεις είναι γνωστές. Κανείς δεν λέει ανοικτά τί πρέπει να γίνει.
Η αρρώστεια της ομάδας δεν αποδεικνύεται τρανότερα από εκείνο το πανό που αναρτηθηκε χθές, Σάββατο, στο ΟΑΚΑ, κατα τον αγωνα της ομάδας μας με τον Πανσερραϊκό, και που, τη στιγμή που η ομάδα για μία ακόμη φορά (όχι μόνο φέτος, αλλά τα τελευταία 5-6 χρόνια) σερνότανε, έγραφε «Γηπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια». Εδω ο κόσμος καίγεται, και ξέρετε το υπόλοιπο...
Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ΑΕΚ, άν όχι ΤΟ πρόβλημα, είναι οι ίδιοι οι οπαδοί της. Ή μάλλον εκείνη η μερίδα των οπαδών, που χρόνια τώρα, έχει «αναλάβει», ετσιθελικά την «διοίκησή» της.
Ο Νικολαίδης ήταν σαρξ εκ της σαρκός αυτής «κλίκας». Παράγωγό της. Ανδρωθηκε σ’ αυτήν. Αναδείχτηκε από αυτήν. Λατρεύτηκε. Και, φυσικά, γκρεμίστηκε.
Τους προέδρους, προπονητές και παίκτες μπορουμε να τους αλλάζουμε. Τους οπαδούς, όχι τόσο εύκολα.
Η ανασυγκρότηση της ΑΕΚ πρέπει να αρχίσει άμεσα, και να αρχίσει από αυτούς. Οχι «διώχνοντάς» τους. Αλλά, δημιουργώντας μιά ομάδα που, στο ήθος της κυρίως, αλλά και στο παιχνίδι της στη συνέχεια, εύχομαι, ή θα τους κάνει να γίνουν «άλλοι άνθρωποι» και να ενσωματωθούν σ’ αυτό το «νέο ήθος», ή τα τους αναγκάσει να «φυγουν» μόνοι τους ως ξένα σώματα.
Η πρώτη κίνηση που – το πιστεύω ακράδαντα – θα αποβάλει από την ομάδα όλα τα χρόνια, άρρωστα συμπτώματά της, είναι «η μεγάλη συμφιλίωση Μπάγεβιτς και οπαδών». Οποιος παράγοντας την πετύχει αυτήν (και εδώ, ο Νικολαίδης έχασε μεγάλη ευκαιρία, αλλά ηταν κολλημένος δυστυχώς στις εμμονές του), θα πετύχει και την ναγέννηση της ομάδας.
Σ’ αυτήν την συμφιλίωση πρωτεύοντα ρόλο πρέπει να παίξει και ο ίδιος ο πρωην προπονητής της ομάδας. Οπως και οι οπαδοί, πρέπει να αφήσει στήν άκρη τις όποιες κακές στιγμές έζησε (και υπηρξαν πολλές), και με ειλικιρνή διάθεση συγχώρεσης και μετανοίας, να μπεί μπροστάρης, μαζί με τους οπαδούς, στην δημιουργία μιας νέας ομάδας. Αυτή, είναι η μόνη εφικτή «επιστροφή στη Φιλαδέλφεια». Στο πνεύμα, και στο απαράμιλλο κλίμα εκείνης της χρυσή δεκαετίας που πηγαιναμε στο γηπεδο αισθανόμενοι πως όλοι ηταν «οικογένειά μας», που απολαμβάναμε μια ΑΕΚ να παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο, να χαιρόμαστε που βλέπαμε και οπαδούς άλλων ομάδων στις κερκίδες μας, που έρχονταν και αυτοί για να δούνε μπάλλα, και βεβαίως, που παίρναμε και πρωταθλήματα, άξια και καθαρά.
Δεν ξέρω εάν ο Μπάγεβιτς θα επανέλθει ως προπονητής ή με άλλον ρόλο. Μπορεί και να μήν αναλάβει και κανένα πόστο. Αλλά, αυτή η συμφιλίωση πρέπει να γίνει. Ο Μπαγεβιτς, και κατ’ επέκταση και άλλοι λαμπροί παλαίμαχοί μας παίκτες, πρέπει να ξανάρθουν κοντά στην ομάδα.
Μιά ομάδα που, τα τελευταία χρόνια, αποκόπηκε από το παρελθόν της. Γι’ αυτό κατάντησε εδω που ειναι. Ολοι οι άλλοι λόγοι ειναι δευτερεύοντες.
Αυτό το «νέο κλίμα», που τάχα ήρθε, καταργώντας, όχι μόνο τα αποστήματα του παρελθόντος (και αυτό, ασφαλώς, έπρεπε νά γίνει), αλλά μαζί με αυτά και τα διαμάντια και μαργαρητάρια της, την ίδια της την Ιστορία, ηταν η ταφόπλακα της ομάδας. Την τσάκισε. Την κόντυνε. Την έκανε μικρή. Την έκανε ΑΕΚάκι, χωρίς την τρυφερή της διάσταση!
Ποιός ξεχνά τη σκηνή, στον τελικό, πέρυσι, του Τσαμπιονς Λίγκ στη Μόσχα, που η Μάντσεστερ κέρδισε την Τσέλσι, και στην τελετή απονομής του Κυπέλλου, πρωτος-πρωτος, μπροστά-μπροστά, ηταν ο Μπόμπι Τσάρλτον, δηλαδή ένα κομμάτι από την Ιστορία της Γιουνάιτεντ.
Εμείς, όλα αυτά τα χρόνια (και δεν αναφέρομαι και στα προηγούμενο, όπου απλώς κυριαρχούσε το σκότος) που υποτίθεται φέραμε το καινούργιο, δεν φέραμε τίποτ’ άλλο από στρατιές σεκιουριτάδων στα επίσημα, και ένα πνεύμα «μαζορέτας» στις εξέδρες, πάνω τα χεράκια, κάτω τα χεράκια, και ζουμτριαλαλαλόμ!
Δεν ειναι αυτή η ΑΕΚ. Δεν μπορεί να είναι αυτή η ΑΕΚ.
Τι γίνεται τωρα, λοιπόν;
Εχουμε διοίκηση, κατ’ αρχάς, και φαίνεται πως οι άνθρωποι έχουν τήν διάθεση και τον πόθο να αλλάξουν πράγματα. Πρέπει να στηριχθούν και να βοηθηθούν. Πρέπει να βρεθεί, ως μπροστάρης, ό άνθρωπος εκείνος που θα εμπνευσει όσους θα συμμετάσχουν στο «νεο ξεκίνημα». Που θα ενώνει, αλλά και που δεν θα διστάσει να συγκρουστει κιόλας. Που να έχει το όραμα δημιουργίας μιας μεγάλης και σοβαρής ομάδας.
Επαναλαμβάνω: Το ξεκίνημα πρέπει να γίνει με «την μεγάλη συμφιλίωση», και πρέπει να συνδυαστεί με ενέργειες που θα κάνουν το αρρωστημένο εκείνο κομμάτι των οπαδών μας να καταλάβει ότι εάν δεν θέλει και δεν μπορεί να ενταχθεί στη λογική μιας καινούργιας εποχής, όπου στην εξέδρα θα κυριαρχεί μία άλλη ηθική, και δεν θα υπάρχει ουτε ένα συνθημα εναντίον της μάνας κανενός, δεν θα έχει άλλη επιλογή από το νά κάτσει στην άκρη.
posted by christos michaelides at Sunday, November 16, 2008
7 Comments:
Νομίζω ότι αν κάποιος επεκτείνει αυτά που λες, αφορούν όλες τις ομάδες του Ελληνικού Ποδοσφαίρου.
Καλησπέρα! :)
Ήμουνα στο τελευταίο παιχνίδι της Α.Ε.Κ., αλλά από την πλευρά των οπαδών του Πανσερραϊκού. Η οπτική μου γωνία και εν τέλει και η άποψη μου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από την δική σου.
Φτάσαμε 2 ώρες πρίν το παιχνίδι. Μπήκαμε στο γήπεδο μία ώρα και ένα τέταρτο πρίν το παιχνίδι, και οι περισσότεροι φώναζαν συνθήματα από εκείνη τη στιγμή μέχρι την λήξη του παιχνιδιού, δυόμιση ώρες μετά. Μαζί μας είχαμε και κάτι παιδάκια από το δημοτικό σχολείο του Λευκώνα.
Τα συνθήματα μας δεν αφορούσαν καθόλου την Α.Ε.Κ., και το μόνο υβριστικό συνθήμα από εμάς ήταν εναντίον του Ολυμπιακού, αλλά και αυτό δεν ακούστηκε πάνω από 10 φορές (σε σύνολο 1000 συνθημάτων τουλάχιστον εκείνη την ημέρα).
Τουλάχιστον από την αρχή του περσινού πρωταθλήματος δεν έχουν σημειωθεί επεισόδια από οπαδούς του Πανσερραϊκού. Εξαίρεση αποτελεί το "φιλικό" με τον ΠΑΟΚ, αλλά ελάχιστοι οπαδοί του Πανσερραϊκού έχουν ευθύνη γιά αυτά τα επεισόδια (η υπόθεση είναι πολύπλοκη, αλλά αν θέλεις μπορώ να σου την εξηγήσω και με ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ). Αντίθετα, μόλις στο τελευταίο παιχνίδι εντός έδρας που παίξαμε με τον Ο.Φ.Η. και χάσαμε 2-1, οι Κρητικοί μόνο καλά λόγια είχαν να πουν γιά την φιλοξενία μας. Αν δεν το πιστεύεις, μπορείς να δεις τι γράφουν στην ιστοσελίδα τους:
http://www.snakes4.com/forum/viewtopic.php?t=2847&postdays=0&postorder=asc&start=75
---------------------------------------------------------------------------
Likos Δημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 09, 2008 0:23 Θέμα δημοσίευσης:
Κροταλίας
Συμμετάσχουν: 24 Ιαν 05
Δημοσιεύσεις: 326
Τόπος: Ξάνθη
Με λίγα λόγια, η σημερινή μου εμπειρία σε κερκίδα, ήταν μακράν η καλύτερη για πολλους λόγους...
1ον Αυτά που θέλαμε να ακουστούν, από ότι βλέπω ακούστηκαν και ελπίζω το μύνημα για ανεξαρτησία να πέρασε... Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά (Θεσσαλονίκη Καβάλα Ξάνθη Σέρρες Δράμα) για την προσπάθεια τους...
2ον Χίλια ευχαριστώ στα παιδία από το σύνδεσμο Che Guevara, για την άψογη φιλοξενία (ήπιαμε τσίπουρα, φάγαμε σουβλάκια, βάλανε cd με κρητικά να παίζει , μας συνόδευσαν στο γήπεδο μέχρι να μπούμε στην κερκίδα κ.α.)... Πραγματικά, όσοι είστε κάτω, φροντίστε στο παιχνίδι του δεύτερου γύρου, αν κατέβουν τα παλικάρια, να τους το ανταποδώσετε και με το παραπάνω...
3ον Ήταν σημαντικό αποτέλεσμα η σημερινή νίκη...
Θα ακολουθήσει υλικό προς τέρψην του κοινού!!!
Υ.Γ. Φανούρη, Φανούρη, Φανούρη, τώρα αρχίζει το δικό μας νταβαντούρι!!!
_________________
Πάμε μωρή ΟΜΙΛΑΡΑ!
Επιστροφή στην κορυφή
vagmes Δημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 09, 2008 1:06 Θέμα δημοσίευσης:
Σαπίτης
Συμμετάσχουν: 12 Μάϊ 07
Δημοσιεύσεις: 69
Τόπος: Θεσσαλονικη
κ γω μολις γυρισα απο Σερρες. δεν εχω να προσθεσω πολλα απο οσο εγραψε ο Likos. Βρεθηκαμε με τα παιδια κανενα δυωρο πριν τον αγωνα, ρακες τσιπουρα, κοινα συνθηματα κατα του βατσινα κ το καλυτερο ΠΟΡΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΤΟ ΠΑΝΩ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΦΗ!!! απιστευτη φιλοξενεια, μακαρι να τους το ανταποδωσετε κ σεις κατω αν κατεβουν.
στο γηπεδο φωναξαμε σχεδον σε ολη την διαρκεια, κ το 90% των συνθηματων ειχαν για θεμα την ανεξαρτησια. κ οντως αυτο ειναι τρομερη επιτυχια γιατι εμεις την ομαδα εδω πανω την βλεπουμε πολυ σπανια, κ παρασειρομαστε πιο ευκολα στα ΟΦΗ ολε. σημερα ομως δεν συνεβει αυτο κ λεει πολλα...
για τον αγωνα δεν εχω να πω κατι, προσωπικα για μενα ειχε ουτως η αλλως δευτερευων σημασια
Υ.Γ. εχω αρκετες φοτο να ανεβασω αν ψηνεστε αλλα μαλλον θα χρειαστω την βοηθεια καποιου να μου πει πως...
---------------------------------------------------------------------------
Όπως καταλαβαίνεις, το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι τελειωμένο, και οι οπαδοί των Ελληνικών ομάδων δεν είναι κάφροι δίχως εξαίρεση. Οι κάφροι είναι οι δικοί σας οι Αθηναίοι, σε λίγο μικρότερο βαθμό οι Θεσσαλονικείς, και σε ελάχιστο βαθμό οι οπαδοί των "μικρών" ομάδων. Το πώς και το γιατί θα σε αφήσω να το αναλογιστείς μόνος σου.
Υ.Γ.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κουβαλάνε τόσα πολλά πανώ οι οπαδοί της Α.Ε.Κ., και μετά αναπαύονται σε "τόπο χλοερό" κατά την μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού. Μήπως θέλουν να δηλώσουν από ποιό νεκροταφείο έρχονται; Γιατί μόνο ζωντανοί δεν ήταν στις εξέδρες. Χωρίς πλάκα, από τα 90 λεπτά του αγώνα, στα 80 τουλάχιστον, οι 100-150 Σερραίοι φίλαθλοι ακουγόντουσαν πιό δυνατά στο γήπεδο. Αυτός ο αγώνας δεν είναι αξιοσημείωτος μόνο επειδή ήταν η πρώτη φορά που ο Πανσερραϊκός απέσπασε θετικό αποτέλεσμα στην έδρα της Α.Ε.Κ., ήταν και η πρώτη φορά που η εξέδρα του Πανσερραϊκού ήταν πιό δυνατή από την εξέδρα της Α.Ε.Κ. αυτή η "μάχη της εξέδρας" είχε επίδραση και στους ποδοσφαιριστές, και αυτό βέβαια είναι το αυτονόητο...
Χρήστο,
στείλε το πόστ αυτό και στην "Ωρα",
νομίζω πως είναι απο τα πιο ενωτικά και με χωρίς κόλλημα και εμπάθεια κείμενο, που έχω διαβάσει για την ομάδα μας στα πέτρινά μας χρόνια....
(Πολύ χάρηκα που σήμερα ανταμώσαμε και ήπιαμε καφέ,καλή σου συνέχεια σε όλα...)
Κύριε Μιχαϊλιδη λέγομαι Απόστολος Σκουμπούρης και είμαι συνάδελφος, εργάζομαι στην εφημερίδα «Χρηματιστήριο» στο οικονομικό - χρηματιστηριακό ρεπορτάζ.
Είμαι Αεκτζής και υπέρ του Ντούσαν Μπάγεβιτς, όπως πιστεύω - από τα γραφόμενά σας έχω καταλάβει - ότι είστε και εσείς.
Άποψή μου είναι ότι αυτή τη φορά δεν θα πρέπει να αφήσουμε μια ακραία μειοψηφία να αμαυρώσει ξανά την προσπάθεια δημιουργίας καλύτερου μέλλοντος για την ομάδα μας. Δεν μας αξίζει - σε κανέναν Αεκτζή - αυτό που βιώνουμε όλα τα τελευταία χρόνια που η ομάδα μας έχει μικρύνει πολύ, έχουν αλλάξει τα γονίδιά της, έχουν αλλοτριωθεί.
Πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιπαρατεθούμε σ' αυτή τη μειοψηφία και να μην εντρυφήσουμε στα δήθεν διλήμματα περί διχασμού, εμφυλίου κ.λπ.
Ο κόσμος της ΑΕΚ δεν είναι διχασμένος. Υπάρχει μια μειοψηφία που αντιδρά.
Όμως δεν είναι δυνατόν αυτή η μειοψηφία να επιβάλει και αυτή τη φορά τις απόψεις της εις βάρος της θέλησης των ΠΟΛΛΩΝ.
Τη Δευτέρα είχα συνάντηση με τον κ. Χατζηχρήστο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, όπου τα είπαμε επί τρία τέταρτα, ενώ του παρέδωσα και τα δύο κείμενα που σας αποστέλλω.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Με εκτίμηση Απόστολος Σκουμπούρης
Y.Γ.: Όποτε βρείτε χρόνο, ρίξτε μια ματιά στα κείμενα...
Ακόμα ένα κείμενο του κ. Απόστολου Σκουμπουρη:
ΑΕΚ: Μόνο με Ντούσαν ξανά πρωτάθλημα
Ένας ποδοσφαιρικός θρύλος κάνει λόγο για μια ιδιότυπη «κατάρα» του Ντούσαν Μπάγεβιτς – για τον αχάριστο τρόπο που του φέρθηκαν σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ και έχει ως εξής: Ο μεν Ολυμπιακός να μην κάνει ξανά καλή πορεία στην Ευρώπη, καθώς το Μπάγεβιτς τον «έφαγαν» επειδή κρίθηκε λίγος για Ευρώπη, ενώ η ΑΕΚ να μην πάρει ξανά πρωτάθλημα! Μέχρι στιγμής, η «κατάρα» βγαίνει αληθινή, ο ΟΣΦΠ παραπαίει ως μικρή ομάδα στην Ευρώπη, ενώ η ΑΕΚ με αλλοιωμένα τα γονίδια της πάλαι ποτέ μεγάλης ομάδας, δυσκολεύεται ακόμη και να διακριθεί στο ελληνικό κύπελλο. Δεν πιστεύουμε στις κατάρες, όμως πιστεύουμε στις αξίες και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είναι μια μεγάλη προπονητική αξία, ευθέως παρεξηγημένη και σχεδόν… βιασμένη στην Ελλάδα, απ’ όλη την εγχώρια ποδοσφαιρική επικρατούσα κουλτούρα.
Η άποψή μας, ως Αεκτζήδες είναι ότι η ΑΕΚ θα πρέπει να επαναφέρει ξανά στην ομάδα το Ντούσαν Μπαγεβιτς! Μπορεί αυτό να ακούγεται ως ύβρης ή ως βδέλυγμα σε κάποιους, ως εσχάτη προδοσία και απόλυτο casus belli, όμως είναι η μόνη (πικρή ίσως) αλήθεια. Μόνο με το Σέρβο «προδότη» μπορεί η ΑΕΚ, ΑΣΧΕΤΩΣ μπάτζετ, να ξαναγίνει υπερήφανη ποδοσφαιρικά, ελεύθερη στο παιχνίδι της, άκρως επιθετική και γοητευτική ομάδα, όπως υπαγορεύουν τα γονίδιά της, από την αρχή της δημιουργίας της από τους ελεύθερους και μποέμ πρόσφυγες το μακρινό 1924. Από ανθρώπους ατίθασους, εντελώς ελεύθερους και απειθάρχητους στο ραγιαδισμό, είτε πολιτικό, είτε διαιτητικό, είτε ποδοσφαιρικό, όπως έχουν προσπαθήσει να μετατρέψουν την ΑΕΚ όλα τα τελευταία χρόνια προπονητές όπως Σάντος, Φερέρ κ.λπ. Φυσικά και υπάρχουν και άλλοι προπονητές στον κόσμο που μπορούν να ξαναδώσουν πρωτάθλημα στην Ένωση. Όμως, πόσες πιθανότητες έχει αυτό το σενάριο; Πόσοι μεγάλοι ή άξιοι τεχνικοί έρχονται στην Ελλάδα, πόσοι από αυτούς μπορούν να «πιάσουν», ποιον μπορεί να πείσει (και να πληρώσει) ο Ντέμης; Άλλωστε, μιλάμε για την ΑΕΚ, που είναι έξω από το (διαιτητικό) κατεστημένο, που για να πάρει πρωτάθλημα θα πρέπει να υπερβάλει εαυτόν, να καταργήσει νόμους και παγιωμένες καταστάσεις, να πάει κόντρα - με όπλο μόνο το ποδόσφαιρό της - σ’ όλη την εγχώρια ελληνική πραγματικότητα. Γιατί, σε άλλες… μεγάλες ομάδες, πρωτάθλημα πήραν ακόμη και πρωτάρηδες – δοκιμαζόμενοι – πειραματιζόμενοι ή και… άσχετοι προπονητές, στην ΑΕΚ όμως, ουδέποτε έχει συμβεί αυτό. Την τελευταία 25ετία, πέρασαν από την ομάδα προπονητές όπως Χέλμουτ Σενέκοβιτς (Γιουγκοσλάβος), Τζωρν Μπάρνγουελ (Άγγλος), Βεντσλ Χάλαμα (Αυστριακός), Αντώνης Γεωργιάδης (Έλληνας), Γιάτσεκ Γκμοχ (Πολωνός), Άλμπερτ Φαφιέ (Ολλανδός), Νίκος Αλέφαντος (Έλληνας), Νίκος Χριστίδης (Έλληνας), Τόζα Βεσελίνοβιτς (Γιουγκοσλάβος), ΝΤΟΥΣΑΝ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ (Γιουγκοσλάβος), Πέτρος Ραβούσης (Έλληνας), Ντουμίτρου Ντουμιτρίου (Ρουμάνος), Ντράγκοσλαβ Στεπάνοβιτς (Γιουγκοσλάβος), Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς (Γιουγκοσλάβος), Γιάννης Παθιακάκης (Έλληνας), Φερνάντο Σάντος (Πορτογάλος), ΝΤΟΥΣΑΝ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ (ξανά), Ίλιε Ντιμιτρέσκου (Ρουμάνος), Φερνάντο Σάντος (ξανά), Λορένσο Φερέρ (Ισπανός), Νίκος Κωστένογλου (Έλληνας) Γιώργος Δώνης (Έλληνας). Πέρασαν και κάποιοι άλλοι εμβόλιμα, που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν. Από αυτούς τους 20 προπονητές, μόνο ένας, ο Σέρβος ο «προδότης» κατάφερε να δώσει όχι ένα, αλλά τέσσερα πρωταθλήματα στην ομάδα, το πρώτο League Cap, κάποια κύπελλα, καθιστώντας την απόλυτο (υγιή) ποδοσφαιρικό κατεστημένο, με τις εντός του χορταριού επιδόσεις της και ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Κατάφερε να της δώσει 3 σερί πρωταθλήματα, κάτι που ουδέποτε έχει γίνει στην 82 ιστορία της ομάδας, ενώ την παρέλαβε με 7 πρωταθλήματα και 7 κύπελλα και την άφησε με 11 πρωταθλήματα και 9 κύπελλα.
Το… παραμύθι με το ρόστερ
Αυτό το παραμύθι με το φτωχό ρόστερ της ΑΕΚ είναι μια γελοία ιστορία, κατάλληλη μόνο για τους αδαείς και τους εντελώς άσχετους με το ποδόσφαιρο. Δεν ισχυρίζομαι ότι η ΑΕΚ έχει καλύτερο υλικό από τον Ολυμπιακό, ούτε κατά διάνοια. Το φετινό πρωτάθλημα με τα διαρκή ρεκόρ των πειραιωτών ούτε η… Γιουβέντους (παγκόσμιο φαινόμενο απόλυτου ποδοσφαιρικού κατεστημένου) θα μπορούσε να αμφισβητήσει. Όμως, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, έκανε την ΑΕΚ πρωταθλήτρια το ’89 με παίκτες όπως Οικονομόπουλος (10 χρόνια αναπληρωματικός έως τότε), Βασιλόπουλος, Κούτουλας, Σταματής, Πήττας, Καραγκιοζόπουλος, Χριστοδούλου απέναντι στον Ολυμπιακό των Ντέταρι, Χουάν Χιλμπέτρο Φούνες, Μητρόπουλου, Αποστολάκη, Καραταΐδη, Μαυρομάτη, Τσαλουχίδη και περισσότερης από τη μισή Εθνική Ελλάδος. Άρα το ρόστερ παίζει ρόλο αλλά ΟΥΔΕΠΟΤΕ το σημαντικότερο. Αν ήταν έτσι, η Ρεάλ Μαδρίτης με 5-6 παίκτες κατόχους της Χρυσής Μπάλας και κάθε χρόνο διεκδικητές αυτής, θα ήταν ισόβια πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης όμως δεν είναι, αν το μπάτζετ έπαιρνε πρωταθλήματα τότε η Ίντερ του Μιλάνου θα έπρεπε να είχε τα περισσότερα όμως δεν τα έχει, ενώ η Τσέλσι την τελευταία 4ετία θα έπρεπε να ήταν μόνιμη κάτοχος του Champions League. Έχει αποδειχτεί, διαχρονικά, ότι τις ομάδες δεν τις κάνουν οι μεγάλες ή εντυπωσιακές μεταγραφές, αλλά η σωστή, συνεπής δουλειά του προπονητή και η εκάστοτε διαχείριση που αυτός κάνει.
Δεν τα παίρνουν οι πρόεδροι
Από την άλλη πλευρά, έχει επίσης αποδειχτεί ότι τα πρωταθλήματα δεν τα παίρνουν οι πρόεδροι, όσο και ισχυρή αγάπη ή γενναιοδωρία εκδηλώνουν για την ομάδα τους. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ, πρόεδρος της Ρεάλ επί 5 χρόνια περίπου, έχοντας διαθέσει τα μεγαλύτερα ποσά όλης της ποδοσφαιρικής ιστορίας για μεταγραφές, δεν πήρε απολύτως τίποτα (πλην βεβαίως του Champions League το 2002). Ο Μοράτι το ίδιο. Ο Κοσκωτάς, στο παρελθόν, το ίδιο. Και τόσα άλλα παραδείγματα. Ο «προδότης» πήρε πρωτάθλημα με το καλημέρα το ’89, με πρόεδρο το Στράτο Γιδόπουλο, ο οποίος αντιπαρέταξε απέναντι στα «πακέτα» του Κοσκωτά δηλώσεις «ταλιμπάν» όπως «θα πατήσω επί πτωμάτων, αν αυτά τα πτώματα θελήσουν να κάνουν κακό στην ΑΕΚ», ή ότι «οι διαιτητές ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο, το οποίο εκτός των άλλων περιλαμβάνει και τραβεστί»!! Ο «προδότης» πήρε πρωταθλήματα και με τους Μελισσανίδη – Καρρά, αλλά πήρε και με τον Κώστα Γεναράκη, έναν κάθε άλλο παρά αντίστοιχου οικονομικού βεληνεκές με τον Σ. Κόκκαλη επιχειρηματία. Πάνω απ’ όλα λοιπόν, δεν είναι τα λεφτά, η διαιτησία (τραβεστί ή όχι), και το μπατζετ, αλλά η δουλειά, η πειθαρχία, η συνέπεια και η συνέχεια που υπαγορεύεται από την προσωπικότητα κυρίως (και λιγότερο από τις τεχνικές γνώσεις) του προπονητή. Γιατί άριστες τεχνικές γνώσεις, καλές και πρωτότυπες προπονήσεις, χρήση εργομετρικών και άλλων, τις κάνουν και τις έχουν χιλιάδες προπονητές στον κόσμο, σ’ όλα τα πρωταθλήματα. Λίγοι όμως, ελάχιστοι εξ αυτών, κάτω από το 1% επιτυγχάνουν να ξεχωρίσουν με ιδιαίτερο τρόπο, να αφήσουν εποχή, να μείνουν στην ιστορία, να καταφέρνουν με την παρουσία ή την… απουσία τους, να ενώνουν, να συναρπάζουν, να γοητεύουν ή να διχάζουν έστω…
Ο ερχομός του Μπάγεβιτς
Ο ερχομός του Μπάγεβιτς, θα ήταν, διαχρονικά, η μεγαλύτερη ευεργεσία που θα μπορούσε να κάνει πρόεδρος της ΑΕΚ σ’ όλα τα χρόνια της ιστορίας της. Και θα την κρίνει η ιστορία φυσικά. Μια τέτοια απόφαση ύψιστης γενναιότητας απαιτεί… άντερα, θέλει ρηξικέλευθο τρόπο σκέψης που πηγάζει μέσα από την αυθεντικότητα της ψυχής και τα γονίδια όλης της (συμπαντικής) ύπαρξης του κάθε ανθρώπου πάνω σε τούτη τη γη. Φυσικά κάποιοι θα παρατάξουν το επιχείρημα ότι θα διχαζόταν εκ νέου ο κόσμος της ΑΕΚ. Ποιος κόσμος θα διχαζόταν; Ο ήδη διχασμένος; Ο ταπεινωμένος κόσμος που βλέπει την ομάδα να έχει μετατραπεί αίφνης σε μικρομεσαία, τόσο στους στόχους, όσο και στη νοοτροπία παιχνιδιού; Η μεγάλη μάζα των φίλων της ΑΕΚ δεν έχει τέτοια εμπάθεια, ξέρει να εκτιμά ποιοι παίκτες, προπονητές ή πρόεδροι προσέφεραν στο σύλλογο. Ο ερχομός λοιπόν του Μπαγεβιτς ξανά στην ΑΕΚ θα ήταν μια «τακτοποίηση», μια επαναφορά της ιστορίας, μια διόρθωση στα ένθεν και ένθεν κακώς κείμενα. Προδότης ή όχι, ο Μπάγεβιτς «ευθύνεται», για τα 6 από τα 11 συνολικά πρωταθλήματα που έχει στην ιστορία της η ομάδα. Τέσσερα σαν προπονητής και 2 σαν παίκτης. Η τωρινή διοίκηση της ΑΕΚ έχει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να πετύχει τον ιστορικό συμβιβασμό στις… δύο σχολές αντιλήψεων και πιστεύω των φίλων της ΑΕΚ. Των υπέρ και των κατά του «προδότη». Να πετύχει και να «επιβάλλει» με τον κατάλληλο τρόπο αυτό το συμβιβασμό, για το καλό και μόνο της ομάδας. Για το αγωνιστικό καλό της ομάδας, και όχι για την ικανοποίηση του εγωισμού των προσωπικοτήτων και των εμμονών, τόσο των μεν, όσο και των δε. Διαφορετικά η ΑΕΚ ίσως κάνει πολλά πολλά χρόνια να ξαναγίνει πρώτη και να πάρει ξανά το πρωτάθλημα…
Ο… κομπλεξικός Μπάγεβιτς και οι γκουρού του ελληνικού football
Αλήθεια, πόσο σοβαρή και ώριμη – ποδοσφαιρικά – μπορεί να θεωρηθεί μια χώρα στην οποία ο προπονητής που πάνω του πάτησε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο στην τελευταία 16ετία, καθυβρίζεται, λοιδορείται, μειώνεται επαίσχυντα, προπηλακίζεται ή δέχεται (αυτός και η οικογένειά του) απειλές για τη ζωή του; Μέχρι που μπορεί να φτάσει το μένος ενός οπαδού για έναν προπονητή, ο οποίος δεν έχει κάνει τίποτα άλλο όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από το να εργάζεται αθόρυβα πάνω στον τομέα που έχει εξειδικευτεί; Αλήθεια, πόσο σοβαρή (ποδοσφαιρικά πάντα) μπορεί να θεωρηθεί μια χώρα στην οποία οι περισσότεροι ειδήμονες επί των ποδοσφαιρικών, έχουν βαφτίσει το Μπάγεβιτς, ηττοπαθή, κομπλεξικό, εμπαθή, φοβητσιάρη στις επιλογές του; Ποιον χαρακτηρίζουν έτσι; Τον άνθρωπο που έχει τις περισσότερες νίκες και τις λιγότερες ήττες – ανάλογα με τους αγώνες που έχει δώσει - στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου! Τον άνθρωπο του οποίου οι ομάδες που διαχειρίστηκε έπαιζαν σχεδόν πάντα την κατά τεκμήριο πιο ολοκληρωμένη και ποιοτική μπάλα που έχει εμφανιστεί στα ελληνικά γήπεδα τα τελευταία 27 χρόνια, μετά τη μεγάλη ΑΕΚ του Φάντροκ. Κομπλεξικό τον άνθρωπο που ουδέποτε έχει «κλέψει» ματς, ήτοι ποτέ ομάδα του δεν επιχείρησε με ποδοσφαιρικό (αλά ιταλικά) κλεφτοπόλεμο, να κερδίσει αποτέλεσμα. Πάντα αυτός ήταν που έπαιζε την πιο ολοκληρωμένη, δημιουργική και… γεμάτη μπάλα, δημιουργώντας τις περισσότερες ευκαιρίες για γκολ, ενώ όλοι οι άλλοι προσπαθούσαν να προσαρμοστούν πάνω του και στα εκάστοτε δεδομένα του παιχνιδιού. Μόνο ένα ματς – ντέρμπυ – έχει πάρει ο Μπάγεβιτς στην 18ετή προπονητική του καριέρα στη χώρα μας, από ομάδα που έπαιξε καλύτερα από τη δική του. Αυτό του τελικού πρωταθλήματος τα 1989 στο Ολυμπιακό Στάδιο, εναντίον του σαφώς καλύτερου και ποιοτικότερου σε παίκτες Ολυμπιακού. Τότε που η ΑΕΚ του Μανωλά, του Χριστοδούλου, του Οικονομόπουλου, του Πίτα, του Κούτουλα, του Καραγκιοζόπουλου και του Οκόνσκι, είχε επιβληθεί με 1-0 έναντι του Θρύλου του Ντέταρι και των άλλων άσων. Ουδέποτε άλλοτε, σε εκατοντάδες παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, ομάδα του Μπάγεβιτς ταμπουρώθηκε πίσω, παίζοντας το… μοντέρνο κατενάτσιο που σχεδόν όλοι οι προπονητές του κόσμου εφαρμόζουν ενίοτε στα δύσκολα. Πάντα παίζει σαν ίσος προς ίσο, κάτι που αναπόφευκτα (λόγω διαφοράς δυναμικότητας) φέρνει και οδυνηρές ήττες με σκορ στην Ευρώπη. Αυτό στην Ελλάδα από τους ειδήμονες έχει μεταφραστεί ως κόμπλεξ και ηττοπάθεια! Αλήθεια, πόσο σοβαρή μπορεί να είναι μια χώρα στο συγκεκριμένο άθλημα, όταν το να τολμήσεις να γράψεις ή να πεις κάτι υπέρ του Μπάγεβιτς, σημαίνει αυτομάτως ότι είσαι βαλτός, εγκάθετος, πληρωμένος, ή άνθρωπος «δικός» του που δουλεύει για το γραφεί τύπου του; Τέτοια γελοιότητα! Πόσο σοβαρή μπορεί να είναι μια χώρα όπου, το να βρίζεις με ευρηματικότητα τον προπονητή και άνθρωπο Μπάγεβιτς, είναι η μόνιμη απόλυτη μόδα; Το να δηλώσεις «Μπαγεβιτσικός» έφτασε να θεωρείται οπισθοδρόμηση, πισωγύρισμα, βδέλυγμα, αναχρονισμός!
Κόντρα με τις βεντέτες
Δεν τα πάει λένε καλά με τις βεντέτες. Όμως οι βεντέτες παίζουν πάντα υπό τις οδηγίες του την καλύτερη μπάλα (Οκόνσκι, Καραπιάλης, Τσιάρτας, Δημητριάδης, Κετσπάγια, Αλεξανρδής, Γεωργάτος, Ριβάλντο) είναι μερικοί μόνο από τους δεκάδες ποδοσφαιριστές που έφτασαν (οι περισσότεροι) στα καλύτερα επίπεδα της καριέρας τους υπό τις οδηγίες του Σέρβου. Δεν κάνει καλές προπονήσεις, έχουν κατά καιρούς δηλώσει παίκτες όπως Νικολαϊδης, Ριβάλντο, αλλά και προπονητές – γκουρού των ευρωπαϊκών γηπέδων όπως Nik Alefantos. Και όμως, όλοι οι ποδοσφαιριστές υπό τις οδηγίες του κάνουν ως δια (μαύρης σερβικής) μαγείας τα καλύτερα και πιο δοξασμένα παιχνίδια της καριέρας τους, οι ομάδες του ουδέποτε αντιμετώπισαν πρόβλημα φυσικής κατάστασης όπως τα ίδια αποτελέσματα και κυρίως οι πολυάριθμες νίκες μαρτυρούν και πιστοποιούν! Δεν ξέρει λένε να κάνει αλλαγές, δεν είναι καλός κόουτς, δεν έχει «μάτι» στον πάγκο. Είναι τόσο τυφλωμένοι σ’ αυτό που πιστεύουν, ώστε ξεχνούν ότι οι ομάδες φτιάχνονται πριν το ματς, προετοιμάζονται για τη μάχη όλο το προηγούμενο διάστημα και ελάχιστα αλλάζουν τα δεδομένα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Είναι τόσο (βαθιά) νυχτωμένοι που ξεχνούν ότι (ενώ δεν ξέρει να κοουτσάρει όπως λένε), έχει τις περισσότερες νίκες από κάθε άλλον στην ιστορία της Α’ Εθνικής! Είναι χαρακτηριστικό ότι έχει μόλις 80 ήττες σε 535 αγώνες πρωταθλήματος στην Α’ Εθνική! Είναι τόσο κολλημένοι που ξεχνούν ότι στις εκατοντάδες νίκες του, σχεδόν σε καμιά δεν έμεινε χωρίς αλλαγή! Σε όλες έκανε μία, δύο ή τρεις αλλαγές. Και συμπλήρωσε (ο αθεόφοβος) τόσες νίκες! Όμως, συνεχίζουν να λένε (όντας πεπεισμένοι ότι αυτοί και μόνο αυτοί γνωρίζουν καλύτερα) ότι φοβάται τα παιχνίδια και δεν ξέρει να κάνει αλλαγές. Απόλυτο ποδοσφαιρικό φρενοκομείο! Έχει κατηγορηθεί ότι δεν γελάει, λες και ζήτησε ποτέ να πρωταγωνιστήσει σε διαφήμιση οδοντόκρεμας! Έχει κατηγορηθεί για προδότης, (με χειρότερο μένος απ’ όσους πρόδιδαν συμπολίτες μας το ’40), επειδή δεν (δια)χειρίστηκε σωστά τον τρόπο αποχώρησής του από την ΑΕΚ το 1996! Προδότης επειδή επέλεξε να αλλάξει εργασιακό περιβάλλον, κάνοντας χρήση ενός δικαιώματος που έχει κατακτηθεί εδώ και πολλά πολλά χρόνια από τις δημοκρατικές κοινωνίες. Παροξυσμός, παράνοια, σχιζοφρένεια! Άλλοι, θέλοντας να τον «καρφώσουν» σε σχέση με το χαρακτήρα του αλλά κυρίως όσον αφορά τις προπονητικές του δυνατότητες και τις σχέσεις του με τους παίκτες, «ανεβάζουν» με όποιο τρόπο μπορούν όσους προπονητές τον διαδέχονται κατά καιρούς στις ομάδες. Σ’ αυτή τη διαδικασία έχουν εμπλακεί και ποδοσφαιριστές εκφράζοντας (δικαιωματικά βεβαίως) την άποψή τους για τον μεν και για τους δε. Έτσι λοιπόν οι προπονητές που τον διαδέχτηκαν σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό απ’ όλες τις πλευρές δέχτηκαν (με περισσή τρυφερότητα είναι αλήθεια) όλα τα καλά κοσμητικά επίθετα όπως large, ευρηματικός, φιλικός με τους παίκτες, προσηνής κ.ο.κ. Για τον Ίλιε Ντιμιτρέσκου που τον διαδέχτηκε το 2002 στη 2η αποχώρησή του από την ΑΕΚ είπαν για το νέο αέρα που έφερε η καθιέρωση μουσικής στις προπονήσεις, για τον Ντουμιτρίου (περίοδος ’97-98 ΑΕΚ) ότι ήταν άνετος και large με τους παίκτες, τους συμπεριφέρονταν άνετα και ευρωπαϊκά σαν γνήσιοι επαγγελματίες που ήταν, για το Ραβούση ότι αυτός ήταν το πραγματικό «μάτι» του πάγκου. Για τον Τροντ Σόλιντ, προ διετίας περίπου, όλοι σε κάθε ευκαιρία υπερτόνιζαν πόσο πολιτισμένος, ευρωπαίος και άνετος είναι, ότι κάνει τρομερές και μοντέρνες προπονήσεις, ότι βάζει τσιπάκια – μηχανάκια πάνω στους παίκτες ελέγχοντας τις προσπάθειές τους στις προπονήσεις…
Επίσης, επισήμαιναν ότι επρόκειτο για άκρως επιθετικό στη φιλοσοφία παιχνιδιού προπονητή (!!), κρίνοντας από τα γραφόμενά του φυσικά και όχι από τις ποδοσφαιρικές του «αποδείξεις». Τα αποτελέσματα του Σόλιντ στην Ευρώπη με τους 4 μόλις βαθμούς και τις αλλεπάλληλες 4άρες – εντός και εκτός – τα λένε όλα. Οι τρεις προαναφερόμενοι πρώην κόουτς της ΑΕΚ κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας προπονητικά, είτε στις εγχώριες ποδοσφαιρικές αλάνες, είτε σε άλλες ποδοσφαιρικές γειτονιές. Ο… μεγάλος Σόλιντ, προπονεί τη Χέρενφεν! Και βεβαίως, θυμίζουμε ότι ο κ. Σόλιντ, με περισσό θράσος και (αντι)συναδελφική ασέβεια και αναίδεια εξέφρασε το καλοκαίρι του ’06 ότι βρήκε δήθεν απροπόνητη την ομάδα του Ολυμπιακού. Απροπόνητη την ομάδα, η οποία πήγε 10 βαθμούς στην Ευρώπη, με κανονικό ακυρωθέν γκολ στο Μονακό, χάνοντας την πρόκριση την τελευταία αγωνιστική στο Άνφιλντ.
Ο «αθεόφοβος» - «αιμοβόρος» Σέρβος
Όμως, ο «αθεόφοβος», βλοσυρός και αιμοβόρος Σέρβος, ο άνθρωπος του οποίου η ψυχή είναι πιο μαύρη από αυτή που παίρνει τα συννεφιασμένα απογεύματα το χρώμα του νερού στον ποταμό Νερέτβα του Μόσταρ, ο άνθρωπος που δεν ξέρει να γελά, που μόνο σατανικές σκέψεις περνούν από το μυαλό του για τις εκάστοτε φίρμες της ομάδας, εξακολουθεί κόντρα σ’ όλα αυτά, να έχει σύμμαχο το βασικότερο πράγμα που διαχρονικά και σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως στις παραδοσιακά μεγάλες και ώριμες ποδοσφαιρικά χώρες, είναι ο καταλύτης: Τα αποτελέσματα! Χωρίς εργομετρικά, χωρίς «τσιπάκια», χωρίς μάτι κόουτς, χωρίς φιλικές σχέσεις με τους παίκτες, χωρίς καλές προπονήσεις, χωρίς ευρωπαϊκή κουλτούρα, χωρίς συνεντεύξεις και αρθράκια σε σερβικές ή νορβηγικές εφημερίδες, ο «αθεόφοβος» εξακολουθεί να φέρνει διαχρονικά και μόνιμα τα καλύτερα αποτελέσματα για τις ομάδες που έχει την ευθύνη. Ένα όμως είναι σίγουρο. Όντως, δεν είναι κατάλληλος για διαφήμιση οδοντόκρεμας, εφόσον καταφέρνει και δεν γελά - δεν ξεκαρδίζεται κυριολεκτικά στα γέλια - μ’ όλα αυτά τα τριτοκοσμικά και εξόχως τραγελαφικά που του σέρνουν οι «γκουρού» του σύγχρονου βασιλείου του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πάντα τέτοια μάγκες…
Με τιμή Απόστολος Σκουμπούρης
"....Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ΑΕΚ, άν όχι ΤΟ πρόβλημα, είναι οι ίδιοι οι ο π α δ ο ί της. Ή μάλλον εκείνη η μερίδα των οπαδών, που χρόνια τώρα, έχει «αναλάβει», ετσιθελικά την «διοίκησή» της...."
Aγαπητέ κ. Μιχαηλίδη θα συμφωνήσω εν μέρει."Απ' την κεφαλή βρωμάει το ψάρι".
Η ίδια η Διοίκηση, ο Κόκκαλης κι ο Βαρδινογιάννης κι ο Μπέος κτλ είναι, μαζί με τους ...ανεκδιήγητους λαικο-Παράγοντες της κάθε ΠΑΕ, εκείνοι που ανέχονται, κρυφά υποστηρίζουν, επισημοποιούν, καλύπτουν με τους δικηγόρους τους τους άθλιους χούλιγκανς, 'επιστρατεύουν' και διατηρούν τους ...ιδιωτικούς στρατούς των ΠΑΕ.΄
Τό γράφουν και το ξαναγράφουν έγκριτοι και μετριοπαθείς δημοσιογράφοι χρόνια τώρα.Απ' τον Συρίγο και τον Ασημακόπουλο και Σπυρόπουλο κι άλλους.
Κάθε κοινωνία έχει τους καλούς και κακκούς 'κοινωνούς' της.Κάθε επάγγελμα εχει τους καλούς κι άθλιους επαγγελματίες του : κακούς ταξιτζήδες, απατεώνες εμπόρους, αεριτζήδες ιδιοκτήτες Α.Ε., ανεύθυνους αξ/κούς ή καθηγητές/δάσκαλους κτλ.
Αλλ' ενώ κάθε κοινωνία έχει και τους Νόμους και την Αστυνομία τάξης, για να προστατεύει απ' τους όποιους κακούς της, στο ποδόσφαιρο επικρατεί, κατά ...λαϊκίστικη εξαίρεση, ασυδοσία.Οι ΠΑΕ οι ίδιες λχ. συμφώνησαν να μ ή ν τιμωρούνται με στέρηση βαθμών στο πρωτάθλημα για κάθε παρεκτροπή των βανδάλων-οπαδών τους, τα γήπεδα κι οι ίδιες.Έτσι φάνηκε απροκάλυπτα λ.χ. σαφής υπαιτιότητα των οπαδών του Ολυμπιακού στην Νέα Σμύρνη στο αλησμόνητο εκείνο μάτς-''εχθροπραξία'' -(συνεπλάκησαν 'φίλαθλοι ' στον ατγωνιστικό χώρο,ρίχτηηκαν καπνογόνα καταστράφηκαν ένα σωρό καθίσματα, έγιναν παραβάσεις του Ποινικού Κώδικα κτλ)-με τον Πανιώνιο πρίν λίγα χρόνια... Ο Ολυμπιακός κατεφυγε μέσω του "Κόκκαλη των λαδωμάτων και Κρατικοτρεφομένων επιχ/τιών'' στους...Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλα και της...Νέας Δημοκρατίας ! Κι αυτοί, με άλλους Πολιτικούς κι Αξιωματούχους, ''πελάτες του Κόκκαλη'', απήλλαξαν τους χούλιγκανς του Ολυμπιακού, την ΠΑΕ και τον Κόκκαλη.Τόν γλύτωσαν κι από καταδίκη του Αθλητικού Δικαστή.
Ο Νικολαίδης αξίζει σε κάτι κάθε τιμή. Πρώτος αυτός και μοναδικός απ' όλους τους αξιοθρήνητους Ελληνες προέδρους ΠΑΕ, σηκώθηκε κι ΕΚΤΕΘΗΚΕ στ' αντίποινα των συμμοριτών ορίτζιναλς και βανδάλων : ξεμπρόστιασε και κατήγγειλε τους χούλιγκανς και ροπαλοφόρους ''οπαδούς'' της ΑΕΚ που βιαιοπράγησαν, δίνοντας τη φάτσα τους στην Αστυνομία. Οι ''Χατζηχρήστοι΄'', - άλλο φρούτο αυτό του γηπεδισμού, ομαδισμού, παραλογισμού εν γένει των θεατών/ποδοσφαιρόφιλων,- τον κατήγγειλαν ως ..καταδότη/χαφιέ !
Δηλ. άν εσύ διακινδυνεύσεις στο όπλο και στη βία ενός καταστροφέα ή εγκληματούντα, και τον καταγγείλεις, ή ζητήσεις την συνδρομή της Έννομης Κρατικής Τάξης και του νόμου, είσαι...καταδότης(!) της..Κατοχής και ....μασκοφόρος του...Χαϊδαρίου και της Γκεσταπό-Ες-Ντέ !
Αλλ' ο Νικολαίδης αναδρομικά, τώρα που γράφω, Απρίλη του 2009, φαίνεται πως υποσχέθηκε πολύ περισσότερα απ' όσα προσέφερε. Μ' επιπολαιότητες και λάθος ενέργειες ή με την αδράνειά του, δεν προσπόρισε κανένα άλλο (πλήν της διάσωσής της με το άρθρο 44 κττ) κέρδος στην ΑΕΚ. Δέν ανέβηκαν τα οικονομικά της ομάδας.Δέν αυξήθηκαν οι οπαδοί της κι η ΥΓΙΗΣ Ποδοσφαιροφιλία. Το καλοκαίρι-2008, υπερφίαλα απέκρουε καθε νέο επενδυτή-χρηματοδότη :
"-Δεν δίνουμε την ΑΕΚ, που αξίζει 200 εκατομμύρια ευρώ.."
Πρίν ένα μήνα ωστόσο, κανείς επιχειρηματίας δεν αναλάμβανε ούτε μιάν ΑΕΚ των ... 15 εκ/ρίων Ευρώ ! Κανείς δεν έκρινε ότι η ΑΕΚ άξιζε κάν αυτό το ποσό...Ισα-ίσα τά χρέη της.
Και κάτι άλλο : όλοι του θλιβερού Ελληνικού φαινομένου "Έλλην Πρόεδρος ΠΑΕ'', σαλπίζουν για ''νέο, μεγάλο, μοντέρνο κτλ. γήπεδο, άξιο της ιστορίας του Συλλόγου και των οπαδών του κλπ." :
Ρίχνοντας δίχτυα στο Κράτος-επιχ/τίες κτλ για να τους βοηθήσει με ''δάνειο κτλ.''-όρα πονηρή απόκτηση-κτίσιμο ''ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ''-να υψώσουν γήπεδα-Λεβιάθαν των 40, 50 κι 60 χιλιάδων θεατών ! Όταν κι ο Ολυμπιακός με τις ενέσεις του Κόκκαλη και τους περισσότερους οπαδούς στην Ελλάδα, γεμίζει-δε γεμίζει 23-25 χιλιάδες απ' το γήπεδό του 30 χιλ.θέσεων !
Κι όταν η ΑΕΚούλα, -Επίσημη Στατιστική 2008-9-, στο τεράστιο ΟΑΚΑ έχει μέσον όρο θεατών γύρω στις ...19 χιλιάδες.Τί να πεί κανείς εχέφρων πολίτης ; Η μεγαλοφαντασία της Ολυμπιάδας και του μεγαλοφαντασμένου ΝεοΕλληνικού λαού...
KOSTAS TRENT
Post a Comment
<< Home