Το 8ο Θαύμα...
Ανακοινώθηκαν χθες, 7 Ιουλίου, τα αποτελέσματα της παγκόσμιας ψηφοφορίας, μέσω ίντερνετ, για την ανάδειξη των «7 Σύγχρονων θαυμάτων της Ανθρωπότητας». Αυτά είναι:
1. Το μνημείο Τσιτσέν Ιτζά, στο Μεξικό
2. Το Αγαλμα του Ιησού, στη Βραζιλία
3. Το Σινικό Τείχος στη Κίνα
4. Η αποκαλούμενη και «Χαμένη Πόλη» των Ινκας, η Μάτσου Πίτσου, στο Περού
5. Η Πέτρα, στην Ιορδανία
6. Το Κολοσσαίο, στη Ρωμη. Και,
7. Το Ταζ Μαχάλ, στην Ινδία.
Η Ακρόπολη ηταν υποψήφια, αλλά δεν μπήκε στην 7άδα.
Θα της άξιζε, όμως, ο τίτλος του «8ου θαύματος», καθώς θα πρέπει να είναι το μοναδικό ιστορικό μνημείο στον κόσμο που μπορεί να κλείνει, τις περισσότερες φορές απροειδοποίητα, όπως συνέβη αυτό το Σαββατοκύριακο, επειδή απεργούν οι υπάλληλοί της, «εξ ανάγκης», όπως θα πουν οι ίδιοι, επειδή δεν ικανοποιούνται, λένε, «τα δίκαια αιτήματά μας».
Αδιάφορο το γιατί απεργούν, πραγματικά! Κυρίως στους χιλιάδες επισκέπτες που ερχονται από την άλλη άκρη της Γης για να δουν αυτό το μοναδικό μνημείο πολιτισμού.
Και τι βρήκαν μπροστά τους, παρακαλώ, όταν ανηφόρισαν προχθές με ενθουσιασμό προς τον «Ιερό Βράχο»; Εκτός από κάγκελα ερμητικά κλειστά, μια … άψυχη, κακογραμμένη ανακοίνωση, που τους πληροφορούσε ότι οι υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού απεργούν και, ως εκ τουτου, «Acropolis closed». Μας φωτίσατε!
Ας ξεπεράσουμε ότι, κατά την άποψή μου, η Ακρόπολη δεν πρέπει να κλείνει ποτέ, και οι υπάλληλοι να βρουν άλλους τρόπους (δυναμικούς, αν θέλουν, και μαζί τους θα είμαστε) για να διεκδικήσουν αυτά που αισθάνονται πως είναι δίκαια.
Ανάμεσα στους επισκέπτες αυτών των ημερών, ηταν και η οικογένεια του Ελλκηνοαμερικανού κ. Ανδρέα Μαντζαρόπουλου από τη Ουάσιγκτον, που ηρθε στην Ελλάδα μετα από 23 χρόνια για να δείξει στα παιδιά του την Ακρόπολη, και έφυγαν άπρακτοι και απαρηγόρητοι.
Χάθηκε, όμως, ο κόσμος, οι απεργούντες να ήταν εκεί (έστω και λίγοι από αυτούς), να εξηγούσαν στους επισκεπτες ευγενικά, και όχι με άψυχες, κακογραμμένες ανακοινώσεις, γιατί απεργούν, να τους έδιναν ένα σουβενίρ να πάρουν μαζί τους, έτσι συμβολικά, να τους «κέρδιζαν», αντί να τους εξόργιζαν.
Τόσο (τους εξόργισαν), που είμαι σίγουρος πως κανένας από αυτούς, τους χιλιάδες απογοητευμένους επισκέπτες της κλειστής Ακρόπολης, δεν θα στενοχωρέθηκε καθόλου χθες, όταν δεν είδα το «ιερό μνημείο μας» στα 7 Συγχρονα Θαυματα του Κόσμου.
Αντίθετα, και δεν τους κακίζω γι’ αυτό, μπορεί και να το χάρηκαν κιόλας…
1. Το μνημείο Τσιτσέν Ιτζά, στο Μεξικό
2. Το Αγαλμα του Ιησού, στη Βραζιλία
3. Το Σινικό Τείχος στη Κίνα
4. Η αποκαλούμενη και «Χαμένη Πόλη» των Ινκας, η Μάτσου Πίτσου, στο Περού
5. Η Πέτρα, στην Ιορδανία
6. Το Κολοσσαίο, στη Ρωμη. Και,
7. Το Ταζ Μαχάλ, στην Ινδία.
Η Ακρόπολη ηταν υποψήφια, αλλά δεν μπήκε στην 7άδα.
Θα της άξιζε, όμως, ο τίτλος του «8ου θαύματος», καθώς θα πρέπει να είναι το μοναδικό ιστορικό μνημείο στον κόσμο που μπορεί να κλείνει, τις περισσότερες φορές απροειδοποίητα, όπως συνέβη αυτό το Σαββατοκύριακο, επειδή απεργούν οι υπάλληλοί της, «εξ ανάγκης», όπως θα πουν οι ίδιοι, επειδή δεν ικανοποιούνται, λένε, «τα δίκαια αιτήματά μας».
Αδιάφορο το γιατί απεργούν, πραγματικά! Κυρίως στους χιλιάδες επισκέπτες που ερχονται από την άλλη άκρη της Γης για να δουν αυτό το μοναδικό μνημείο πολιτισμού.
Και τι βρήκαν μπροστά τους, παρακαλώ, όταν ανηφόρισαν προχθές με ενθουσιασμό προς τον «Ιερό Βράχο»; Εκτός από κάγκελα ερμητικά κλειστά, μια … άψυχη, κακογραμμένη ανακοίνωση, που τους πληροφορούσε ότι οι υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού απεργούν και, ως εκ τουτου, «Acropolis closed». Μας φωτίσατε!
Ας ξεπεράσουμε ότι, κατά την άποψή μου, η Ακρόπολη δεν πρέπει να κλείνει ποτέ, και οι υπάλληλοι να βρουν άλλους τρόπους (δυναμικούς, αν θέλουν, και μαζί τους θα είμαστε) για να διεκδικήσουν αυτά που αισθάνονται πως είναι δίκαια.
Ανάμεσα στους επισκέπτες αυτών των ημερών, ηταν και η οικογένεια του Ελλκηνοαμερικανού κ. Ανδρέα Μαντζαρόπουλου από τη Ουάσιγκτον, που ηρθε στην Ελλάδα μετα από 23 χρόνια για να δείξει στα παιδιά του την Ακρόπολη, και έφυγαν άπρακτοι και απαρηγόρητοι.
Χάθηκε, όμως, ο κόσμος, οι απεργούντες να ήταν εκεί (έστω και λίγοι από αυτούς), να εξηγούσαν στους επισκεπτες ευγενικά, και όχι με άψυχες, κακογραμμένες ανακοινώσεις, γιατί απεργούν, να τους έδιναν ένα σουβενίρ να πάρουν μαζί τους, έτσι συμβολικά, να τους «κέρδιζαν», αντί να τους εξόργιζαν.
Τόσο (τους εξόργισαν), που είμαι σίγουρος πως κανένας από αυτούς, τους χιλιάδες απογοητευμένους επισκέπτες της κλειστής Ακρόπολης, δεν θα στενοχωρέθηκε καθόλου χθες, όταν δεν είδα το «ιερό μνημείο μας» στα 7 Συγχρονα Θαυματα του Κόσμου.
Αντίθετα, και δεν τους κακίζω γι’ αυτό, μπορεί και να το χάρηκαν κιόλας…
posted by christos michaelides at Sunday, July 08, 2007
17 Comments:
Δυστυχώς αλλά έχουμε ταλέντο σε τέτοια "θαύματα".
Είναι περίεργο πως ακόμα έρχονται οι τουρίστες.
Aσχετα από το απαράδεκτο κλείσιμο της Ακρόπολης τα κρίτηρια αυτών που ψήφισαν βασίζονται στην εντύπωση που προκαλούν τα μνημεία που ψηφίστηκαν και όχι στην ιστορική τους αξία.
Εδώ δεν ψήφισαν,εκτός απο την Ακρόπολη,την μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου που είναι και το μοναδικό υπάρχον από τα 7 θαύματα της αρχαιότητας!
ΠΟΣΟ συμφωνώ!
απόλυτη διατύπωση.
καλή νύχτα...
Με όλον τον σεβασμό στην Ακρόπολη, εκτιμώ ότι αυτήν την Κυριακή οι ΄Ελληνες καταφέραμε ένα μικρό θαύμα, αν και όχι το όγδοο: τουλάχιστον πέντε χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα για να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους για την καταστροφή της Πάρνηθας. Διαδήλωσαν αποκλειστικά και μόνο με το χιούμορ τους και με τη μελαγχολική σιωπή τους. Και το κυριότερο : χωρίς καπελώματα και προβοκάτσιες, χωρίς ομιλίες, χωρίς αγωνιστικούς χαιρετισμούς, ψηφίσματα και προεκλογικά κουτσομπολιά καφενείου. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. ΄Ηταν μία αξιοπρεπέστατη συγκέντρωση ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Ψυχραιμία Χρήστο, ψυχραιμία. Πολλά ζητάς. Δεν λες πάλι καλά που είναι ακόμη όρθια η Ακρόπολη. Στη θέση της. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να φαίνεται από το καινούργιο μουσείο. Τώρα αν είναι και επισκέψιμη... who gives a c.... Really...
Αθεόφοβος.....
Οι Αιγύπτιου πρόλαβαν και απέσυραν τις πυραμίδες, μη αναγνωρίζοντας την σοβαρότητα της όλης διαδικασίας. Έτσι οι πυραμίδες ήταν εκτός ανταγωνισμού.
Φιλικά...
το θαύμα απεργούσε, Χρήστο μου, γι ' αυτό και εξαιρέθηκε...
καλημέρες!
Την Κυριακή μετά τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα κατηφορήσαμε στην Πλάκα για καφέ.. Βρεθήκαμε στους Δίοσκουρους αλλά καθώς δεν βρήκαμε να καθίσουμε σταθήκαμε σε ένα περβάζι και κοιτάγαμε πέρα προς το Αστεροσκοπίο.. Είχαμε πιάσει την κουβέντα με κάτι περαστικούς περί της επιτυχίας της συγκέντρωσης και περί της ευαισθητοποίησης της νέας γενιάς για τα ζητήματα οικολογίας κλπ όταν είδαμε μέσα στον αρχαιολογικό χώρο που βρισκόταν μπροστά μας (και είναι γεμάτος πεύκα) μια παρέα νεαρών να είναι μπροστά σε μια μικρή εστία φωτιάς... Το σουρεάλ του ενδεχομένου να γίνουμε μάρτυρες εμπρησμού (ηθελημένου ή μη δεν γνωρίζω!) αμέσως μετά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας και μάλιστα κάτω από την Ακρόπολη μας έκανε να μην πιστεύουμε στα μάτια μας... Φύσαγε αεράκι και η φωτιά άρχισε να τους ξεφεύγει... Όταν είδαμε τους νεαρούς να απομακρύνονται και την φωτιά να εξαπλώνεται συνήλθαμε από το σοκ καταλάβαμε ότι "ναι! μπορεί να συμβεί και αυτό!!" και πήραμε την πυροσβεστική.. Στο τέταρτο που έκαναν τα πυροσβεστικά οχήματα να φθάσουν (είναι μάλλον και δύσκολη η πρόσβαση στο σημείο με οχήμα!) βρεθήκαμε με άλλους άφωνους δίπλα στη φωτιά.. Οι περισσότεροι προσπαθούσαν να την σταματήσουν.. να την καθοδηγήσουν προς το δρομάκι ώστε να σβήσει... Άλλοι απλά σχολίαζαν και άρχισαν να βρίζουν την πυροσβεστική (αφού μπήκε φωτιά.. έφταιγε το κράτος που δεν ήταν εκεί!) και νομίζω όλοι (ή όσοι τουλάχιστον δεν είχαν αντίστοιχη εμπειρία) καταλάβαμε πόσο εύκολα σου ξεφεύγει η άτιμη η φωτιά.. Πάνω που λες θα σβήσει ένα λιγοστό αεράκι τη θεριεύει και την πάει παραπέρα. Η πυροσβεστική ήρθε και η φωτιά έσβησε αφήνοντας πίσω της μερικά καμένα τ.μ. και τα μάρμαρα του χώρου μέσα στην μαυρίλα. Γυρίσαμε σπίτι, από τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των εμπρησμών, μέσα στην κάπνα!!! Στις ειδήσεις είπαν για τη συγκέντρωση.. είπαν για την Ακρόπολη που δεν κέρδισε τον τίτλο του θαύματος.. δεν έφτασε όμως όπως φαίνεται στα αυτιά τους ότι στους πρόποδες του θαύματος συνδέθηκαν τα δύο ρεπορτάζ σε ένα! Δεν ξέρω αν το σχόλιο είναι για όλους σχετικό με την αρχική δημοσίευση του κ. Μιχαηλίδη, αλλά στο μυαλό μου μετά από το βράδυ της Κυριακής συνδέονται όλα μια χαρά. Επίσης όλα συνδέονται και σε μια φωτογραφία που έχω της φωτιάς.. με φόντο την Ακρόπολη.. αλλά δεν γνωρίζω πως μπορώ να την ανεβάσω εδώ για του λόγου το αληθές.
Απεργία με κάθε τίμημα,
για την τιμή των απεργών.
Θαύμα!
Τα αιτήματα των απεργών είναι δίκαια ή.... να ξέρουμε και αν όντος είμαστε μαζί τους σε έναν πιο δυναμικό αγώνα. Αγώνα που δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να γίνει χωρίς να κλείσει η ακρόπολις.
Το να κάθονταν τώρα οι απεργοί έξω από την κλειστεί πύλη με το χαμόγελο στα χείλη να εξηγούν το πως και το γιατί είναι κλειστή το βρίσκω παράλογο. Ο εκνευρισμός, όχι μόνον αυτών που ηρθαν από την άλλη μεριά του πλανήτη αλλά ακόμα και αυτών που ανεβήκαν από το κέντρο της Αθηνάς και κουραστήκαν, και καλά ,μέσα στο λιοπύρι , κόντρα στον εκνευρισμό των απεργών θα έφερνε τρομερούς καβγάδες και φωνές.(κάτι σαν τις απεργίες στα λιμάνια πέρυσι) Θα ανέβαζαν και μια κλούβα ματ για την προστασία του κόσμου, που θα έφερνε γκλοπιες και συλλήψεις και θα είχαν θέμα τα παράθυρα καλοκαιριάτικα. Να δω τότε πόσους θα «κέρδιζαν και πόσους θα «έχαναν».οι απεργοί Αυτό βέβαια ίσως προκαλούσε τον δυναμισμό που ανέφερες πιο πάνω και να είχαν δικαίωση στα αιτήματα τους πιο γρήγορα. Αν και δεν μπορώ να το πω με σιγουριά χωρίς να τα γνωρίζω.
Με εκτίμηση
Υ.Γ. προσπαθώ να στείλω μια επιστολή στην ελευθεροτυπία κα πιο συγκεκριμένα στον κύριο Φωτοπουλο σχετικά με ένα άρθρο του αλλά δεν μπορώ να βρω άκρη. Μήπως θα μπορούσατε να με βοηθήσετε με κάποιο e-mail ή ταχυδρομική διεύθυνση?
κανονικα το κραξιμο το θελουν οι διοικουντες γιατι αυτοι αφηνουν τα πραγματα ως επι το πλειστον να φτανουν στα ακρα.
αληθεια εχει τυχει κανεις απο εσας ποτε σε διαπραγματευσεις?
εχετε ιδεα του πως κοροιδευουν και αθετουν το λογο τους οι διαφοροι που βρισκονται σε ποστα κατα καιρους?
δεν ειναι πρωτη φορα που γινεται απεργια στην Ακροπολη και σε αλλους αρχαιολογικους χωρους αρα υπαρχει προβλημα.
Η πυραμιδα της Αιγυπτου αποσυρθηκε απο την Αιγυπτιακη κυβερνηση ,σας το λεω ενημερωτικα για καποιον που ειπε γιαυτην
γεια σας και τα ξαναλεμε
Αν θα πάτε στην ιστοσελίδα αυτού που έκανε την ψηφοφορία θα δείτε ότι η πυραμίδα υπαρχει.
Άλλωστε η όλη διαδικασία ήταν ιδιωτική δεν την έκανε κάποιος οργανισμός ώστε να μπορούν να αποσυρθούν υποψηφιότητες.
Ίσως το λένε ενημέρωση περί του επαγγελματός τους, αν και πλύση εγκεφάλου είναι και στους μόνους δημ. υπαλ. που κάνουν είναι οι αστυνομικοί. Αυτοί ευχαρίστως και στις αργίες τους μπορούν και να πυροβολήσουν, πόσο μάλον στις απεργίες. Οι της Ακρόπολης και οι περισσότεροι, το αίτημά τους, πάντα υπάρχει, το ωράριό τους,υπάρχει μόνο με την ώρα λήξης του, οι περισσότεροι δουλεύουνε λες και κάνουν κάτεργα, αλοτροιωμένοι από το εργασιακό τους αντικείμενο, αρέσκονται να το προβάλλουν μόνο μέσα από κινητοποιήσεις και απεργίες. Η άποψη την σημαντικότητα της δουλειάς σου, να την προβάλεις με το να είσαι συνεπής, αποτελεσματικός και χαρούμενος με την εργασία σου, δεν έχω δει Έλληνα δημ.υπαλ. να την έχει εφαρμόσει. Μόνο που δεν λένε στους τουρίστες να πάνε στα μπουζούκια ή για κανένα καφέ είναι οι υπεύθυνοι της Ακρόπολης, όσες φορές έχω πάει...αλλά ας μη τους πάρει όλους η μπάλα, ίσως εγώ πάω στην Ακρόπολη, είτε από Σεφέρη επηρεασμένη με το "έξι νύχτες στη Ακρόπολη" ή από ότι με στέλνει προς τα κει, αλλά είναι ντροπή μας ένα τέτοιο μνημείο να είναι κλειστό για τον όποιο λόγο.
Ξέρεις Χρήστο, αυτές οι διαδικτυακές ψηφοφορίες λειτουργούν διαφορετικά. Για φαντάσου όλα αυτά τα μιλούνια των κινεζων και των ινδών να ψηφίζουν ( εν παση περιπτωσει, όσοι εχουν πρόσβαση στην τεχνολογία). Επειτα , δε νομίζω ότι έτσι εύκολα μπορείς να κρίνεις τέτοιου ειδικού βαρους μνημεία.Γι αυτό και αδιαφορώ για το αποτελεσμα, αν και στην αρχή λίγο τα πήρα στο κρανιο. Μετα, επικρατησε η συνηθης λογική.
Αλλά θα προτιμούσα να συζητούσαμε το θέμα του κλεισίματος της Ακρόπολης, το θέμα των διατηρητέων, το θέμα του Μουσείου που φαντάζει, όπως φαντάζει αν το δεις από την πλευρά της Ακροπολης.
Να δούμε λίγο την ουσια των πραγμάτων που μας νοιάζουν, αυτών που μας περιβάλλουν και συνθέτουν τη δική μας καθημερινότητα
Φανταζομαι ότι θα λείπεις. Ραδιοφωνο δεν σε ακουω, γιατί δεν πιανω καλά τον Αντένα,μονον αν είμαι στο δρόμο.Ελπίζω να πηγαίνεις καλά
ευχαριστω
Ριτσα μασουρα
Η Ακρόπολη της Αθήνας οικοδομήθηκε από τους αρχαίους Αθηναίους ως σύμβολο της ιμπεριαλιστικής τους πρωτοκαθεδρίας επί του Ελληνισμού.
Δεν είχε ποτέ της καμμία πανελλήνια σημασία όπως οι Δελφοί, η Δήλος ή Δωδώνη, ήταν απλά ένα σύμβολο καταπίεσης όσων Ελλήνων κατέστρεφε η Αθήνα επειδή δεν κατέβαλαν τους βαρύτατους φόρους που αυτή απαιτούσε.
Η Ακρόπολη έγινε "8ο θαύμα" όταν οι αναγεννησιακοί Ευρωπαίοι, ψάχνοντας ιστορική ρίζα και συνέχεια εφηύραν την "αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία". Τι ήταν η αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία; Απλούστατα, οι εσωτερικές διεργασίες μιας ευάριθμης ελίτ, κάτι σαν τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ας πούμε. Δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο οι άντρες πολίτες. Γυναίκες, μέτοικοι, και η τεράστια πλειοψηφία των Αθηναίων που ήταν δούλοι, δεν είχαν δικαίωμα ψήφου.
Ωραία δημοκρατία.
Με πολλή χαρά διαπιστώνω ότι η Ακρόπολη δεν ανήκει στα νέα 7 θαύματα τού κόσμου, όσο ανούσιος κι αν ήταν ο εν λόγω διαγωνισμός.
Κύριε Μιχαηλίδη,
είναι πραγματικά 'αδιάφορο γιατί απεργούν' για τη συμβιβασμένη διαπλεκόμενη δημοσιογραφία που ενδιαφέρεται υποκριτικά περισσότερο για το image του τουρίστα παρά για τις δυσκολίες ενός εργαζόμενου. Ας μην τα βλέπουμε όλα με το βλέμμα ενός τουρίστα, ακόμα κι ενός κάποιου κύριου Μαντζαρόπουλου, υποβαθμίζουμε πολύ ότι έχει μείνει από αυτό που ονομάζεται δημοκρατία: Βέβαια κατανοώ επίσης πως ο καθένας έχει το δικαίωμα να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει,
Με εκτίμηση
Δημήτρης Μ.
Από πότε το "θαύμα του κόσμου" ορίζεται με λαϊκή και μάλιστα επί πληρωμή ψηφοφορία;;; Ποιά κριτήρια τηρήθηκαν σε αυτήν την ψηφοφορία και πού αποσκοπούσε;;;
Post a Comment
<< Home