Μεταφερθήκαμε ... παραπλεύρως

Τα νέα εντός λίγων ημερών στο www.filoftero.blogspot.com

ΧΜ

Φύλο Φτερό

Καινούργιο μπλογκ, απλως για να αφήσουμε τα άλλο πίσω μας, γιατί φορτώθηκε πολύ, με καλά και με άσχημα.

Η διευθυνση ειναι www.filoftero.blogspot.com, και λέω πως είναι άτι σαν μικρή εφημερίδα, με ειδήσεις, σχόλια και σκέψεις που θα ηθελα να μοιράζομαι με καλούς φίλους.

Οσοι πιστοί, και καλοπροαίρετοι, προσέλθετε.

Χ.Μιχαηλίδης

Τα χάπια μου, γιατρέ!

Το Σάββατο 17.07.2010, δημοσιεύτηκε στη στήλη μου στην «Ελευθεροτυπία», το ακόλουθο κομμάτι:

Οι άνθρωποι κάνουν τους αριθμους

21 δις ευρω είναι στην Ελλάδα οι δαπάνες για την υγεία

5 δις, από αυτά, πάνε για αγορά φαρμάκων

3 δις, από αυτά, είναι τα έσοδα των εταιρειών που παράγουν τα φάρμακα.

62,7% είναι το μερίδιο που εισπράττει η φαρμακευτική εταιρεία στη λιανική τιμή ενός φαρμάκου.

5,3% το μερίδιο της φαρμακαποθήκης.

8,2% το ΦΠΑ.

23,8% πηγαίνει στα φαρμακεία.

35% το περιθωριο κέρδους του φαρμακοποιού για κάθε φάρμακο που πουλάει.

«Πουθενα αλλου δεν ελέγχεται, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο, δηλαδή με νόμο, που καθορίζει το περιθώριο κέρδους των φαρμακοποιών. Η Ελλάδα είναι η τελευταία, σοβιετικού τυπου οικονομία στην Ευρωπη» - σχόλιο του κ. Ιωάννη Στουρνάρα, γενικού διευθυντή του Ιδρυματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνων, ΙΟΒΕ, και καθηγητή του τμήματος Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστημιο Αθηνων.

94,2 φαρμακεία ανά 100.000 κατοικους έχει η Ελλάδα. Αυτό την κατατάσσει στην 1^η θεση, στην Ευρωπη.

150 φαρμακαποθηκες και συνεταιρισμοί φαρμακοποιών υπάρχουν στη χωρα μας. Ειμαστε 3^οι, διεθνως, σ’ αυτήν την «επίδοση». Στη Γαλλία λειτουργουν μόλις 9, και στη Γερμανία 16.

21% της συνολικής δαπάνης στην υγεία, δηλαδή περίπου ένα-πέμπτον, που είναι σχετικά μικρό μέρος, «καταλαμβάνει» το φάρμακο. Κύρια αιτία διόγκωσης των δαπανών υγείας αποτελεί η υπερκατανάλωση των υπηρεσιών και όχι η τιμή τους, αναφερει σε πρόσφατη έρευνά του το ΙΟΒΕ.

3^η χωρα στον κόσμο είναι η Ελλάδα σε αριθμό μαγνητικών τομογραφων, μετα τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία – κατ’ αναλογία πληθυσμού, εννοείται.

5^οι είμαστε στους αξονικούς τομογραφους, μετα τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, την Αυστραλία και την Νότια Κορέα.

1^οι στον κόσμο είμαστε στην «κατανάλωση» MRI. 1 στους 10 Ελληνες κάνει μαγνητική τομογραφία.

«Υπερβάλλουσα ζητηση και κατανάλωση που δεν δικαιολογείται με τίποτα», σχόλιο του Καθηγητή κ. Ιωάννη Κυριόπουλου, αανπληρωτή κοσμήτωρα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας.

6 γιατρους ανά 1000 κατοιικους έχουμε στην Ελλάδα – ποσοστό πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, που είναι 3,2 γιατροι ανά 1000 κατοίκους.

3,4 η αναλογία στους διπλωματούχους νοσηλευτές στην Ελλάδα. 9 ο μέσος όρος των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ. Δηλαδή, έχουμε πλεόνασμα γιατρών και έλλειμμα νοσηλευτικού προσωπικού.

62,9% των δαπανών για την υγεία στην Ελλάδα καλύπτονται από το Δημόσιο.

37,1% των δαπανών για την υγεία στη χώρα μας καλύπτονται ιδιωτικώς.

«Παρόλο που στην Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια λειτουργεί Εθνικό Σύστημα Υγείας, το ύψος της ιδιωτικής δαπάνης υγείας προσιδιάζει περισσότερο σε ιδιωτικά συστήματα υγείας» - σχόλιο του καθηγητή Στουρνάρα.

94,6% της φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα καλύπτεται από τα δημόσια ταμεία. Το 5,4% καλύπτεται από ιδιώτες. Αυτό, σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, επιβεβαιώνει ότι «Το φάρμακο στην Ελλάδα αποτελεί κοινωνικό αγαθό, καθώς η σχετική δαπάνη καλύπτεται κυρίως από την κοινωνική ασφάλιση».

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Όλα τα στοιχεία της σημερινής στήλης παρουσιάστηκαν κατά την διάρκεια ημερίδας εργασίας (workshop) που έγινε στο Χίλτον προχθές, με θέμα τις δαπάνες για την υγεία και η πολιτική για το φάρμακο. Εκτός από τους καθηγητές κ. Κυριόπουλο και Στουρνάρα, μίλησε, εκπροσωπώντας τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδα (ΣΦΕΕ), το μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου, και Αντιπρόεδρος της Novartis Hellas κ. Κωνσταντίνος Φρουζής.

**************

Εκτοτε, έλαβα και αναδημοσιευω εδώ, τις ακόλουθες αντιδρασεις:

1. «απο ελευθεροτυπια σαββατου

62.7+5,3+8,2+23.8=100

το 35% περιθωριο κερδους τι ειναι?? οεο

και στο 23.8 (που ειναι το σωστο-μικτο κερδος) δεν εχει και φπα?? καθυστερησεις πληρωμης απο ταμεια???

αρα που βγαινει το καθαρο 35%????

σαν καλος δημοσιογραφος ελπιζω να κανετε τη διορθωση και να τριξετε τα δοντια σε αυτον που σας εδωσε τα νουμερα

μπορειτε επισης να αναφερετε ποιος ηταν

η Λουκα?, ο alapis? η τα Lidl?

o φαρμακοποιος σας».

2. «ΚΥΡΙΕ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ,

ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (17-07-2010) ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΧΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙ. ΟΜΩΣ ΣΕ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΝΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ. ΤΟ 62,7% ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΔΙΟ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ Η ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΤΗ ΛΙΑΝΙΚΗ ΤΙΜΗ ΕΝΟΣ ΦΑΡΜΑΚΟΥ. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ? ΠΩΣ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΕΙΝΑΙ 62,7%?ΑΡΑ ΣΕ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΖΕΙ 100 ΕΥΡΩ Ο ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ 23,35 ΕΥΡΩ, Η ΦΑΡΜΑΚΑΠΟΘΗΚΗ 5,3 ΕΥΡΩ ,Η

ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ 62,7 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΟ ΦΠΑ. ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΜΩΣ ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΩΝ 62,7 ΕΥΡΩ? ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ

ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΑΝΑ ΕΜΒΟΛΙΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ

ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΛΕΓΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΧΕΙ ΤΡΙΨΗΦΙΟ ΑΡΙΘΜΟ(100%-300% ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!). ΤΟ ΦΠΑ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΙΝΑΙ 11%! ΧΟΝΔΡΙΚΗ ΤΙΜΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΕΠΙ 35% ΕΠΙ 11% ΦΠΑ =ΛΙΑΝΙΚΗ ΤΙΜΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ!

ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ Η ΧΟΝΔΡΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΙΖΕΙ 100 ΕΥΡΩ Ο ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΠΟΥΛΑΕΙ 149,85 ΕΥΡΩ. ΑΡΑ ΕΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΣΤΑ 149,85 ΕΥΡΩ----------- 35ΕΥΡΩ

ΣΤΑ 100 ΕΥΡΩ----------------Χ? Χ=35/149,85 επι 100=23,35 ΕΥΡΩ ΜΙΚΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝ? ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ? ΓΙΑ ΨΑΧΤΕ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΚΛΑΔΟ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ? ΚΑΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΕΙΔΑΤΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΝΙΩΣΑΜΕ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ

ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ! ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΤΟΥ?

ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ! ΔΗΛΑΔΗ ΕΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΡΑΨΕΙ DEPON ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΩ DEPON ΚΑΙ ΟΧΙ APOTEL ΚΑΙ ΟΧΙ PANADOL ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΚΕΥΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ PARACETAMOL ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙ ΜΕ

ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΓΩ ΤΟ ΠΟΥΛΑΩ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΟ ΚΡΙΝΩ ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΕΓΩ ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ!

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ 35%?

94,2 ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 100.000 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ.....ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. ΚΑΙ ΑΡΑ

ΤΙ?ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ?ΠΟΣΟ ΚΟΣΜΟ

ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ?ΜΗΠΩΣ ΤΟΝ ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ

ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ?ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΝΟΥΜΕΡΑΚΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ

ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΝΩ

ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΩΣ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ

ΖΩΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ?

ΚΑΙ ΑΣ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ!ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΓΙΑΤΙ?ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ

ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ,ΓΙΑ

ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ

ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ ΤΟΥΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΩΣΤΕ ΝΑ

ΣΥΜΠΙΕΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΟΥΣ 'Η ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥΣ

ΣΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ

ΤΩΝ ΟΡΕΞΕΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ?

ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ ΕΡΩΤΗΜΑ!ΟΙ ΝΕΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ

ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝ?

ΜΗΔΕΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΤΟ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ,ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ

ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΟΥ

ΤΖΙΡΟΥ ΤΟΥΣ,ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΙΜΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΓΙΑ

ΑΝΑΓΚΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΤΗΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ,ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΣΤΟ

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ

ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟ ΤΕΤΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ

ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΤΣΟΥΧΤΕΡΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ.ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΙΜΝΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΚΛΙΝΙΚΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ

ΘΑ ΜΕΙΩΝΑΝ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΤΗΝ ΔΑΠΑΝΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ

ΧΡΟΝΟ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ.ΚΑΜΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΕΙ ΤΩΝ

ΦΑΡΜΑΚΟΟΙΚΟΝΟΜΩΝ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ

ΦΑΡΜΑΚΟ!

ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ!

150 ΦΑΡΜΑΚΑΠΟΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ.ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΜΑΣ

ΠΕΙΡΑΞΕ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ?ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΟΛΙΓΟΠΩΛΙΑ

ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΡΑΣΤ?ΘΕΛΕΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΜΑΣ ΩΘΗΣΕΤΕ ΣΤΗΝ

ΥΠΟΔΟΥΛΟΣΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΜΑΣ?ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΜΑΣ

ΣΤΟΧΕΥΕΤΕ?ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΓΙΑ ΝΑ

ΜΗΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΗΣ

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΚΑΙ

ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑΠΟΘΗΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΛΟΓΟ ΑΡΙΘΜΟ

ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ!

ΤΕΛΟΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΩ ΠΩΣ ΝΑΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ

ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟ.ΕΑΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ

ΣΤΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΘΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΗΝ

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΟΤΕ ΕΚΤΟΣ

ΤΩΝ ΤΡΑΣΤ ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟΥΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ ΜΕΣΟΥΡΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ

ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ ΕΝΩ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΑΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΤΟΥ

ΑΝΑΓΚΕΣ,ΤΟΤΕ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΦΑΡΜΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ Ο ΤΑΞΙΚΟΣ

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΜΦΑΝΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ

ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΚΑΙ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΑΓΓΙΖΕΙ!

ΑΝ ΚΑΤΙ ΣΑΣ ΑΓΓΙΞΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΤΑ ΣΤΗΝ ΣΤΗΛΗ ΣΑΣ!

ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

ΒΛΑΧΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΝΕΟΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ!

ΥΓ ......... 3 ΔΙΣ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ?ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣ?ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ?ΣΤΑ ΕΞΟΔΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΠΟΣΟ ΔΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΝ?ΤΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΠΩΣ ΤΑ ΟΡΙΖΟΥΝ?Η ΤΙΜΗ ΑΓΟΡΑΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΥΛΗΣ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ?ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ!»

3. «Κε Μιχαηλίδη. Το συνοπτικό σας άρθρο για την υγεία ήταν σαφέστατο και ενημερωτικό. Συγχαρητήρια! Σας διέφυγε όμως κάτι...το ιδιοφυές ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων! Στην Φαρμακευτική Περιφέρεια Θεσσαλονίκης υπάρχουν 1250 φαρμακεία περίπου... Στην πόλη της Θεσσαλονίκης 1100 περίπου... Το απόγευμα της Δευτέρας και της Τετάρτης παραμένουν κλειστά. Το Σάββατο παραμένουν κλειστά όλη την ημέρα (παγκόσμια πρωτοτυπία)! Βέβαια, παραμένουν εν λειτουργία τα εφημερεύοντα, 45 - 47 περίπου, για τον Δήμο Θεσσαλονίκης και όλους τους όμορους Δήμους μαζί! Το 4,3% των 1100 δηλαδη! Το καλοκαίρι για ένα μήνα, 16 Ιουλίου - 13 Αυγούστου 2010, δεν λειτουργούν καθόλου το απόγευμα, με άδεια του Νομάρχη μας ασφαλώς, κατόπιν θετικής απόφασης του 99,5% των φαρμακοποιών του Συλλόγου.Το 4,3% όμως εφημερεύει, ευτυχώς! Κε Μιχαηλίδη, ποιος είπε ότι ο προστατευτισμός στα επαγγέλματα βλάπτει όλους τους πολίτες και την οικονομία; Στην διάθεση σας για κάθε διευκρίνιση.

Δημήτριος Ζωγράφος, Φαρμακοποιός (...30 χρόνια)»

4. Αξιότιμε κύριε Μιχαηλίδη

Στην τακτική σας στήλη της «Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας» της 17/7/2010 φιλοξενήσατε δεδομένα για τις δαπάνες υγείας στη χώρα μας , προερχόμενα κυρίως από τον κ. Στουρνάρα του ΙΟΒΕ.

Με την παρούσα δεν επιδιώκεται το «άνοιγμα διαλόγου» ή «καταγγελία» και άλλα βαρύγδουπα που αρέσουν στους ανθρώπους εξουσίας και επιχαίρουν οι άνθρωποι των media.

Απλά στην παράθεση τέτοιων δεδομένων απαιτείται απόλυτη ορθότητα αλλιώς βγαίνουν μαγικές εικόνες και αλγεινές εντυπώσεις σαν αυτές που δημιούργησε σε πολλούς «γνωρίζοντες» του υπερειδικού χώρου της υγείας το άρθρο που φιλοξενήσατε.

Καταρχήν πολύ θα ήθελα να μην αμφισβητήσω το κύρος και την σοβαρότητα του κ. Στουρνάρα , ή όποιου άλλου έδωσε τέτοια στοιχεία, αλλά η σταθερή λιανική τιμή των φαρμάκων είναι μια σταθερή αξία – βάση υπολογισμών και στοιχειοθέτησης φαρμακευτικών πολιτικών σε όλη την Ε.Ε. Πως προκύπτει ότι είμαστε χώρα σοβιέτ δεν γίνεται αντιληπτό. Στο νέο σύστημα υγείας που προσπαθεί να εφαρμόσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ για πρώτη φορά μπήκε πλαφόν οροφής τιμών φαρμάκων, επειδή τώρα πληρώνει το Federal αλλά είναι γνωστό ότι ευρύτατα ο κ. Ομπάμα. κατηγορήθηκε για το θέμα αυτό σοβιετικής αντίληψης.

Αναφέρεται στο άρθρο ότι το κέρδος φαρμακοποιού στη λιανική τιμή των φαρμάκων σωστά είναι 23,8% αλλά πιο κάτω ότι ο φαρμακοποιός κερδίζει 35% !!

Το κέρδος του φαρμακοποιού στην Ελλάδα είναι λοιπόν στον Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε. και πουθενά σε κανένα φαρμακοοικονομικό τύπο ή άλλο δεδομένο φαίνεται να είναι το σημείο που επηρεάζει την φαρμακευτική δαπάνη. Ο συγγραφέα του άρθρου σας προκειμένου να φανεί φεστός στα νούμερα του ΙΟΒΕ αδιαφορεί για το φάρμακο ως μικτό αγαθό που εμπεριέχει υπηρεσίες υγείας και υπακούει σε κανόνες όχι της ελεύθερης αγοράς αλλά της φαρμακοοικονομίας την οποία προφανώς αγνοεί .

Είναι κατανοητό οτι πρέπει να υπάρξουν οι άνθρωποι που θα αιτιολογήσουν την εφαρμογή του μνημονίου στον τομέα των φαρμάκων ιδίως εκεί που γίνεται αναφορά στον «ανταγωνισμό» των τιμών τους και συγχέουν την διαπραγμάτευση με τον φαρμακοποιό. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν την ουσία της φαρμακευτικής περίθαλψης και λειτουργούν παρά το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αποφεύγουν να αναφερθούν στην ασφάλεια των φαρμάκων , στην ακραία επικινδυνότητα από την πτώση ποιότητας των υπηρεσιών υγείας , στην τελική αύξηση με ραγδαίο ρυθμό της φαρμακευτικής δαπάνης από τέτοιου είδους απελευθερώσεις που ευαγγελίζονται σε ενδεχόμενους θανάτους λόγω κακής προσβασιμότητας των πολιτών στην φαρμακευτική περίθαλψη.

Επιτέλους ένα απλό ξεφύλλισμα πρόσφατων μελετών του L.S.E. θα τους προστάτευε από την προβολή – ως θέσφατου μάλιστα- τέτοιων απόψεων.

Με Τιμή

Δημήτρης Καραγεωργίου

Γεν. Γραμματέας Π.Φ.Σ.

5. Κύριε Μιχαηλίδη

Σχετικά με τα γραφόμενα σας στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 17/7/2010 έχω να επισημάνω τα εξής :

1. Πολύ σωστά γράφετε ότι «το 23,8% της λιανικής τιμής του φαρμάκου πηγαίνει στα φαρμακεία ». Αυτό ακριβώς είναι και το μικτό ποσοστό κέρδους του φαρμακείου. Δηλαδή όταν ο φαρμακοποιός πουλάει ένα φάρμακο λιανικής τιμής 100 € κερδίζει 23,8 € . Αυτό είναι το κέρδος του προ φόρων και προ εξόδων . Από αυτά τα 23,8 € που κερδίζει ανά 100 € τζίρου, καλύπτει λειτουργικά έξοδα (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ενοίκιο) μισθούς και ένσημα υπαλλήλων , αυτασφάλιση του ιδίου , χρηματοοικονομικά έξοδα / δάνεια ή factoring λόγω καθυστερήσεων στις εξοφλήσεις των ασφαλιστικών ταμείων και φυσικά την απόσβεση ενός σημαντικού κεφαλαίου που διατέθηκε και είναι δεσμευμένο για την σωστή λειτουργία του φαρμακείου.

Αν αφαιρεθούν όλα τα ανωτέρω από το 23,8% μικτό κέρδος απομένει 10,8% καθαρό κέρδος. Κάθε άλλο ποσοστό που γράφεται (όπως το 35% που αναφέρετε στην στήλη σας) ή ακούγεται είναι τελείως ανακριβές. Άλλωστε και η εφορία αυτά τα πoσοστά αναγνωρίζει και επ΄ αυτών φορολογεί.

2. Αποδίδετε στον κ. Στουρνάρα – και δεν έχω λόγο να αμφισβητώ την σωστή μεταφορά των λεγομένων του – ότι πουθενά αλλού δεν ελέγχεται με νόμο το περιθώριο κέρδους των φαρμακοποιών και η Ελλάδα είναι η τελευταία σοβιετικού τύπου οικονομία στην Ευρώπη».Σας πληροφορώ λοιπόν ότι σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο το ποσοστό κέρδους των φαρμακοποιών καθορίζεται με νόμο. Δεν γνωρίζω ποιες αντιλήψεις έχει επ΄ αυτού ο κ. Στουρνάρας.

Δηλαδή θα έπρεπε το κέρδος του φαρμακοποιού και κατ΄ επέκταση η λιανική τιμή του φαρμάκου να καθορίζονται με βάση τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης; Με άλλα λόγια να θυσιάσουμε και το φάρμακο δηλαδή και την υγεία του πολίτη στον βωμό της ανταγωνιστικότητας; Αλήθεια μπορείτε να μου θυμίστε ένα προϊόν που η απελευθέρωση της τιμής του λειτούργησε υπέρ του καταναλωτή; Μήπως τα καύσιμα;

Μήπως μπορούν να φαντασθούν κάποιοι σε ποια ύψη θα φθάσει το χειμώνα η τιμή του αντιγριπικού εμβολίου και μάλιστα σε περίοδο επιδημίας , εάν ισχύει ο κανόνας της προσφοράς και της ζήτησης;

Δεν ξέρω επίσης αν το σενάριο που καλλιεργούν περιλαμβάνει και περιόδους «προσφορών» και «εκπτώσεων» (π.χ. στα αντιβιοτικά το καλοκαίρι) κατά τα πρότυπα των εμπορικών καταστημάτων που ξεπουλούν λόγω τέλους εποχής.

Ας καταλάβουν λοιπόν όλοι ότι το φάρμακο δεν είναι οποιοδήποτε εμπορικό προϊόν είναι κοινωνικό αγαθό και ως τέτοιο το επιβεβαιώνει η Π.Ο.Υ. και οι αποφάσεις ανωτάτων Ελληνικών Δικαστηρίων , αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

3. Τέλος αναρωτιέμαι γιατί δεν αναφέρετε κάτι για το τριπλάσιο σε σχέση με τον φαρμακοποιό κέρδος της φαρμακοβιομηχανίας , που και αυτό καθορίζεται με νόμο; Δεν ενόχλησε λοιπόν κανένα; Εδώ λοιπόν φαίνεται ότι υπάρχουν ισχυρά «σοβιετικού» ή άλλου τύπου συμφέροντα.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ

Συνένοχοι είμαστε όλοι στη τρέλλα...

Ο «Πολιτισμός» είναι το πιο προσφιλές θέμα συζήτησης στην Ελλάδα.

Όπως είναι και η «Παιδεία».

Τα προσεγγίζουμε και τα εκφράζουμε αμφότερα με έναν στόμφο, που όλοι, στα μικρά μας χρόνια, κληρονομήσαμε από τους μεγαλύτερους. Τον γονιό, τον συγγενή, τον γείτονα, τον δάσκαλο, τον αξιωματικό, τον δημαρχο, τον υπουργό, τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο.

Με την ίδια έπαρση μιλάμε για αυτά και εμείς σημερα στα δικά μας παιδιά. Και έτσι, όλοι έχουμε πιά την αδιασάλευτη πεποιθηση ότι, όταν λέμε «Πολιτισμός» και «Παιδεία», εννοούμε κάτι δικό μας, που το είχαμε δικό μας, κάποιοι μας το πήρανε, και η μόνη λύση για να βγούμε από το θλιβερό μας αδιέξοδο είναι να συνεχίσουμε να φωνάζουμε (πάντοτε σε κενό αέρος!), μέχρις ότου φιλοτιμηθούν και μας το δώσουν πίσω.

Αυτή η εξωφρενική ψευδαίσθηση κρατάει χρόνια. Οι επιπτώσεις της είναι διάχυτα αποτυπωμένη στα πρόσωπα όλων μας. Ετσι σαν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, βλέπουμε μπροστά μας, όχι αυτό που πραγματικά είμαστε (δηλαδή, ένα απελπιστικό συνονθύλευμα από περιστασιακές επιτυχίες και αδιάκοπες αποτυχίες),αλλα ένα καταθλιπτικό αποτύπωμα μιας ένδοξης, κάποτε, καρικατούρας.

Τι άραγε, όμως, είναι ο «Πολιτισμός» που τόσο πολύ – στα λόγια μόνο – πιστεύουμε, και φωνάζουμε ότι μας λείπει;

Πως τον ορίζει ο κάθε ένας από εμάς που αυτοδιορίζεται «πρεσβευτής» του, και εκφράζεται εν ονόματί του;

Ποια γλώσσα χρησιμοποιούμε για να τον περιγράψουμε; Ποιες γνώσεις διαθέτουμε για να τον στηρίξουμε; Ποια σκέψη παιδεύουμε για να τον πάμε ένα βήμα παραπέρα;

Πόσα δεδομένα έχουμε αμφισβητήσει; Πόσα λάθη έχουμε παραδεχτει; Πόσες αλήθειες έχουμε ερευνήσει ξανά; Πόσες καινούργιες ιδέες έχουμε παράξει;

Κάθε μεταρρυθμιστική απόπειρα ήταν, και είναι ακόμα, ένα μεγάλο και, αποκρουστικό πια, αστείο. Οσοι τις προετοίμασαν. Οσοι τις πρότειναν. Οσοι τις επεξεργάστηκαν και τις παρουσίασαν. Οσοι δεχτηκαν η αρνηθηκαν να τις συζητήσουν. Οσοι μετείχαν σε επιτροπές και όσοι αποχώρησαν από αυτές. Οσοι ψήφισαν, και όσοι απείχαν. Οσοι είπαν «ναι» με κλειστά μάτια, και όσοι διαδήλωσαν χωρίς να ξέρουν γιατί…

Ολοι, μα όλοι, συνένοχοι στο μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε ποτέ σ’ αυτόν τον τόπο – κι άς λένε ωρισμένοι για το Χρηματιστηριο, τα οπλικά συστήματα, η τη Ζίμενς – σιγά!, αυτές τις παρεκτροπές τις έχουν και αλλού. Ανέλαβαν να ασχοληθούν με τον «πολιτισμό» και την «Παιδεία» άνθρωποι χωρίς ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Αν υπήρξαν δε και πέντ-έξη αξιόλογοι και διαφορετικοί (παραπάνω, ούτε για αστείο…), το γεγονός ότι είμαστε εδώ σήμερα και ακόμα συζητάμε την ανυπαρξία ενός πολιτισμένου και πεπαιδευμένου έθνους καθιστά την δική τους ευθυνη ακόμα μεγαλύτερη.

Θα ξεχώριζα μόνον εκείνον ή εκείνους που θα έβγαιναν έξω από το σύστημα, και θα φώναζαν με όλη τη δύναμη του είναι τους, ονομαστικά, ποιοι βάζουν φρένο στα πάντα; Ποιοι δεν θέλουν σοβαρά σχολεία και πανεπιστήμια στη χώρα μας; Ποιοι περιορίζουν την περί ακαδημαϊκής αναβάθμιση συζήτηση στο ξεπερασμένο, ύποπτο, και προσβλητικό για κάθε κοινό νου θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου; Ποιοί επιμένουν, ποιοι θεωρούν ότι ο Πολιτισμός είναι μόνο θέμα χορηγιών και επιδοτήσεων σε μια χούφτα «καλλιτέχνες», συνήθως κομματικής χροιάς; Ποιοι έχουνε κάνει φέουδό τους τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια; Ποιοι έχουν καταπιεί όλες τις κοινοτικές επιχορηγήσεις για εκπαιδευτικά προγράμματα; Ποιοι έγιναν πλουσιοι από «Πολιτιστικές Ολυμπιάδες» που δεν άφησαν τίποτα όύτε σε ξένους, ούτε και σε ιθαγενείς;

Τους περισσότερους τους ξέρουμε, αλλά έχουμε ανάγκη να ακουσουμε τα ονόματά τους. Ενα-ένα, αραδιασμένο σε μια κοινή ανακοίνωση, που να φέρει την υπογραφή έστω ενός αγανακτισμένου πολίτη, που να έζησε από μέσα όλη τη σαβούρα, να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα με το «νί» και με το «σίγμα», και να αναλάβει γενναία την ευθύνη της απόφασής του, όχι απλώς να βγει από το σύστημα, αλλά και να το πολεμήσει κιόλας.

Κάθε μέρα, ό κόσμος εμβρόντητος ακούει ιστορίες για παρατυπίες, απάτες, κλεψιές, ψέματα, δωροδοκίες. Εχει μπερδευτεί. Είναι εξοργισμένος. Ψυχραιμία εν έχει. Θέλει εκδίκηση και αιμα. Σπάει βιτρίνες και ζητάει να πάνε στη φυλακή οι κλέφτες. Κοιτάζει γυρω, σα χαμένος, και δεν βλέπει πουθενά κάποιον που να του φαντάζει διαφορετικός.

Εάν υπάρχουν αυτοί, που κρύβονται και δεν βγαινουν;

Φοβουμαι πως δεν υπαρχουν.

Είναι απλώς παρατηρητές, και σχολιάζουν, όπως και εγω. Γράφοντας ανόητα άρθρα για τον «Πολιτισμό» και τη «Παιδεία», και ανεβάζοντάς τα στο Ιντερνετ και στα μπλογκς

ΕΚΠΟΜΠΗ 04.05.2009

Με φωνή βραχνή από το γήπεδο
(Πονεμένος, αλλά πάντα περήφανος «Ενωσίτης»)

1. DAVID POPPER – Gavotte, Op.23. (Le Grand Tango, and other Dances for Cello and Piano, NAXOS).

2. DMITRY SHOSTAKOVICH – Lyric Waltz, Suite for Jazz Orchestra No.1. Ballet Suite No.1. Russian Philharmonic Orchestra/Dmitry Yablonsky. (Shostakovich. Ballet Suites No.1-4, NAXOS)

3. CHRISTOPH WILLIBALD GLUCK – “Che faro senza Euridice?” και Ballet από την όπερα «Ορφέας και Ευριδίκη». London Philharmonic Orchestra/Leonard Leppard, ERATO.

4.PETRA BERGER – Close Your Eyes. (Petra Berger, Eternal Woman, UNIVERSAL).

5. WIM MERTENS, μουσική από την ταινία «The Belly of an Architect», του Peter Greenaway. MATERIALI SONORI.

6. JOSEPH HAYDN – Συμφωνία αρ.104, του «Λονδίνου», με την Φιλαρμόνια Ουγγάρικα. Στο πόντιουμ ο Αντάλ Ντοράτι.

7. GEORGE ENESCU – Ρουμάνικη Ραψωδία αρ.1 σε Λα Μείζονα. Φιλαρμονική Ορχηστρα του Μόντε Κάρλο/Λόρενς Φόστερ. WARNER CLASSICS.

8. ARAM ILICH KHACHATURIAN – «Αντάτζο του Σπάρτακου και της Φρυγίας», από τη 2η Ορχηστρική Σουίτα του μπαλέτου «Σπάρτακος». Συμφωνική Ορχηστρα της Αγίας Πετρούπολης/Αντρε Ανιτσάνοφ.

9. PETE SEEGER – Where have all the flowers gone. Performed live with Tao Rodriguez-Seeger. FALL RIVER MUSIC.

10.BRUCE SPRINGSTEEN – We Shall Overcome (The Seeger Sessions, COLUMBIA).

11.FRANZ SCHUBERT – 4ο μερος, Rondo, Allegro vivace-Presto από το Τρίο για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλλο, σε Σι Υφεση μείζονα, έργο 99. (Jean-Claude Pennetier, piano. Regis Pasquier, violin. Roland Pidoux, cello. HARMONIA MUNDI.


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Επειδή το ζήτησαν πολλοί ακροατές, ιδού και τα λόγια του τραγουδιού του Σήγκερ.

WHERE HAVE ALL THE FLOWERS GONE

words and music by Pete Seeger
performed by Pete Seeger and Tao Rodriguez-Seeger

Where have all the flowers gone?
Long time passing
Where have all the flowers gone?
Long time ago
Where have all the flowers gone?
Girls have picked them every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the young girls gone?
Long time passing
Where have all the young girls gone?
Long time ago
Where have all the young girls gone?
Taken husbands every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the young men gone?
Long time passing
Where have all the young men gone?
Long time ago
Where have all the young men gone?
Gone for soldiers every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the soldiers gone?
Long time passing
Where have all the soldiers gone?
Long time ago
Where have all the soldiers gone?
Gone to graveyards every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the graveyards gone?
Long time passing
Where have all the graveyards gone?
Long time ago
Where have all the graveyards gone?
Covered with flowers every one
When will we ever learn?
When will we ever learn?

©1961 (Renewed) Fall River Music Inc
All Rights Reserved.

ΕΚΠΟΜΠΗ 01.05.2009

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ. «Μια πολιτεία σωριασμένη έχω σκοπό...»

1. ANTONIO VIVALDI – The Four Seasons – Spring. Op.8, no.1, RV269. Stuttgarter Kammerorchester. Karl Munchinger. (The Essential Vivaldi – Decca)

2. ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ – Το Τριαντάφυλλο. (Η Αλλη Αγορά).

3. GIUSEPPE VERDI – La donna e mobile (Rigoletto) – Alfredo Kraus, tenor. RCA Italiana Opera Orchestra/Georg Solti, conductor.

4. RONALD BINGE – Elizabethan Serenade. (Elizabethan Serenade, The Best of British Light Music, NAXOS).

5. SECRET GARDEN – Serenade to Spring. (Songs fron a Secret Garden).

6. BEE GEES – First of May. (Best of Bee Gees)

7. W.A.MOZART – Presto from A Musical Joke, K.522, Academy of St. Martin-In-The Fields’ Chamber Ensemble. (Mozart in the Morning, PHILIPS).

8.RENE AUBRY – Prima Donna. (Rene Aubry, Plaisirs D’Amour). Χρησιμοποιήθηκε ως χαλί.

9. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – Πρωτομαγιά. (Τραπεζάκια Εξω).

10.ARAM KHACHATURIAN – Suite: Masquerade. (Khachaturian, Suite & Dances, Armenian Philarmonic Orchestra/Loris Tjeknavorian, ALTO).

11. BERNARD HERRMAN – Citizen Kane, The Concert Suites. London Philarmonic.

12.W.A.MOZART – Overture & Voi Che Sapete from The Marriages of Figaro. BBC Symphony Orchestra/Colin Davis, conductor.

13.MIKIS THEODORAKIS – Three Epitafios. (The Guitarist John Williams).

14.NICOLO PAGANINI – Sonata Concertata M.S 2 – 2 mov. (Complete Works for Violin and Guitar, DYNAMIC).

15. ANDREW LLOYD WEBER – “Memory” from Cats. (Reverie. Jian Wang, Goran Sollscher, DEUTSCE GRAMMOPHON).

16. LUDWIG VAN BEETHOVEN – Variations on “Se vuol ballare” from Mozart’s Le Nozze di Figaro, WoO 40. (Beethoven Violin Sonatas, NAXOS).

ΙΙΙ. «Οι Ευγενείς Ερασιτέχνες...»

ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ του 2004, ο Αγγλος επιχειρηματίας Άντρου Κην, (φωτογραφία), από τους πρωτοπόρους της ανάπτυξης της λεγόμενης «ψηφιακής μπίζνες» στο Ιντερνετ, κυρίως στο πεδίο των κάθε λογής μίντια, συμμετείχε μαζί με άλλους περίπου 200 συναδέλφους του – «αφρόκρεμα της Silicon Valley», τους χαρακτηρίζει – σε μιά «διήμερη κατασκήνωση», έτσι ονομάζεται, που διοργανώνει κάθε χρόνο ο κ. Τιμ Ο’ Ράϊλι, πολυεκατομυριούχος επιχειρηματίας, ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εταιρείας «O’Reilly Media», μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο στη πώληση βιβλίων, περιοδικών και οργάνωση σεμιναρίων γιά θέματα τεχνολογίας πληροφοριών. Οι συμμετέχοντες σε αυτήν την «κατασκήνωση», είναι επίσης πολύ πλούσιοι και πολύ πετυχημένοι entrepreneurs στη λεγόμενη «βιομηχανία της ψηφιακής τεχνολογίας», που έχει έδρα της την περίφημη Silicon valley του Σαν Φρανσίσκο. Επιπλέον, όπως λέει ο Κήν, μοιράζονται «μιά μεσιανική λατρεία και αφοσίωση» στα οικονομικά, αλλά και πολιτιστικά, όπως οι ίδιοι τα αντιλαμβάνονται, οφέλη αυτής της ντίτζιταλ τεχνολογίας.

Ο ΑΝΤΡΟΥ ΚΗΝ, πρόσωπο με το οποίο καταγινόμαστε για τρίτη μερα στο «Αναγνωστικό» μας, εκείνο το φθινόπωρο του 2004, τρόμαξε πολύ όταν άκουσε όλους τους συναδέλφους του στο «Κάμπ Ο’ Ράϊλι», να μιλάνε σχεδόν με ένα στόμα και με απερίγραπτο ενθουσιασμό, για το επόμενο «μεγάλο στάδιο», όπως το ονόμαζαν, της «ιντερντικής επανάστασης» που οραματίζονταν. Το στάδιο αυτό περιγραφόταν από μία μόνο λέξη: «εκδημοκρατισμός». Ο Κήν τρόμαξε. «Δεν κατάλαβα ποτέ», γράφει τώρα σε ένα καινούργιο του βιβλίο, «ότι η Δημοκρατία είχε τόσες δυναότητες. Τα μίντια, οι πληροφορίες, η γνωση, το περιεχόμενο, το ακροατήριο, οι συγγραφείς – όλα θα εκδημοκρατικοποιούνταν μέσω του Διαδικτύου». Ακουσε ακόμα τους 200, τόσους, συναδέλφους του να πανηγυρίζουν που, επιτέλους, «το Web 2.0 θα μεταμόρφωνε ακόμα και τους ειδικούς σε κάθε τομέα των μίντια σε ευγενείς ερασιτέχνες». Τότε, ακριβώς, πήρε την απόφαση να αποχωρήσει από την «κατασκήνωση», και να αποστατίσει, όπως λέει, «από τον πρός εκδημοκρατισμό ψηφιακό τους ψευτόκοσμο».

ΕΓΡΑΨΕ ένα βιβλίο. Το «The Cult of the Amateur – How Today’s Internet is Killing Our Culture and Assaulting Our Economy», στο οποίο «κτυπά στα ίσα» αυτό που ο ίδιος ονομάζει «Συρμό του Ερασιτέχνη». Εχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις αυτό το βιβλίο όπου και άν κυκλοφόρησε – εδώ, όχι ακόμα. Χθές, στη στήλη, διαβάσαμε πόσο απαξιωτικός είναι πρός «τους πιθηκίζοντες μπλογκερς», όπως ονομάζει, όχι εκείνους που λένε τη γνωμη τους για κάτι ή καταγράφουν σκέψεις σε ένα ψηφιακό ημερολόγιο, αλλά εκείνους που θεωρούν ότι, και προσπαθούν να υποκαταστήσουν τους ειδικούς, σε όλα τα μίντια. Χαρακτηρίζει επικίνδυνα και πολλές φορές «προκλητικά ανήθικα», πολλά από τα λεγόμενα «ειδησεογραφικά μπλογκς» τα οποία γράφονται από ανθρωπους χωρίς καμμία ειδικότητα στην συλλογή, δισταύρωση και παρουσίαση ειδήσεων, και λέει ότι «αυτή η ερασιτεχνική επιπολαιότητα» δημιουργεί έναν κόσμο που χάνει συνεχώς την αίσθηση του τί είναι αλήθεια, τί ψέμμα, τίς πραγματικότητα και τί όχι.

ΤΑ «Μεγάλα Ψέμματα», όπως επισημαίνει ο Κήν,εμφανίζονται πιά κάθε μέρα στο Ιντερνετ, και δεν ισχυρίζεται πως όλα γράφονται κακοπροαίρετα. Στη Νέα Ορλεάνη, φερ ειπείν, μετα τον τυφώνα Κατρίνα, είναι ενδιαφέρον που μπορέσαμε να μάθουμε, από ωρισμένους μπλόγκερς εκεί, το πώς έζησαν οί ίδιοι όλη εκείνη τη φοβερή καταστροφή – κυρίως τι είδαν και τί αισθάνθηκαν. Ομως, όπως λέει ο Κήν, γράφτηκαν από άλλους μπλογκερς και πολλά ψέμματα. Πράγματα που δεν ειχαν συμβεί. Μερικά μάλιστα από αυτά ενοχοποιούσαν ανθρωπους. Η διαφορά λοιπόν, λέει, ανάμεσα φερ ειπείν σε έναν ερασιτέχνη του Ιντερνετ και έναν επαγγελματία δημοσιογραφο, είναι ότι ο δεύτερος, εάν «συλληφθει» να γράφει ψέμματα μπορεί να πάει και φυλακή. Ο πρώτος, απλώς κάνει τον μάγκα εκ του ασφαλούς! ...

ΙΙ. «Οι πιθηκίζοντες μπλόγκερς!»

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ που έχει δώσει τροφή για πολλή σκέψη, είτε συμφωνεί κάποιος με αυτό, είτε όχι. Ασχοληθήκαμε με αυτό στο προηγούμενό μας post. Φέρει τον τίτλο «Ο Συρμός του Ερασιτέχνη – Πως το Ιντρνετ Σημερα Σκοτώνει τον Πολιτισμό και Βιαιοπραγεί κατα της Οικονομίας μας». Κυκλοφορεί στο εξωτερικό με τον πρωτότυπο, αγγλικό τίτλο «The Cult of the Amateur – How Today’s Internet is Killing Our Culture and Assaulting Our Economy», και είναι γραμμένο από τον Αγγλου Άντρου Κήν, ο οποίος ηταν από τους πρωτοπόρους της επιχειρηματικής έκρηξης των ψηφιακών μίντια μέσω του Διαδικτύου, και σήμερα δηλώνει «φανατικός αποστάτης αυτής της ηλεκτρονικής κοινωνίας της μετριότητος».

ΣΤΟ σημερινό μας «Αναγνωστικό», ο Άντρου Κήν αναφέρεται στην πρό του Ιντερντ εποχή, πολύ πιο πίσω μάλιστα, τότε που ο Αγγλος βιολόγος και αποκαλούμενος και «μπουλντόγκ του Δαρβίνου», Τόμας Χένρι Χάξλεϊ, (1825-1895), φωτό, έπλεκε το φανταστικό σενάριο «απεριόριστων πιθήκων, ενισχυμένων από απεριόριστη τεχνολογία». Ο Κήν γράφει ότι «κάποτε το σενάριο αυτό μας φαινόταν απλώς αστείο». Ομως τώρα, συμπληρώνει, οι επιπτώσεις αυτής της «επέλασης τών ορδών της μετριότητας», έχει ισοπεδώσει τον πολιτισμό μας, «θολώνοντας τις γραμμές μεταξύ παραδοσιακών αναγνωστων και συγγραφέων, θεατων και σκηνοθτών, ακροατών και συνθετών, δημιουργού και κταναλωτή, ειδήμονα και ερασιτέχνη». Αυτό πιά, καταληγει, δεν ειναι υποθεση για γέλια...

ΟΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΙ ΠΙΘΗΚΟΙ του σήμερα, όπως τους αποκαλεί ο Αγγλος συγγραφέας, ερασιτέχνες όλοι τους «που όμως φτάνουν να πιστεύουν ότι μπορούν να υποκαταστήσουν και να ξεπεράσουν τους επαγγελματίες», χρησιμοποιούν «τα δικτυωμένα κομπιούτερ τους» για να «δημοσιεύσουν» ο,τιδήποτε «από μή καλά τεκμηριωμένο πολιτικό σχόλιο, μέχρι και απρεπή home-video, απελπιστικά ερασιτεχνικές καί ανέμπνευστες μουσκές συνθέσεις, ποιήμτα που δεν διαβάζονται, κριτικές βιβλίων, έργων τέχνης, θεατρικών παραστάσεων, εκθέσεις και μυθιστορήματα». Ο Νήλ δεν βρίσκει τίποτα κακό στο να λέει κάποιος τη γνώμη του για ένα βιβλίο, μιά συναυλία, η και ένα πολιτικό συμβάν. Θεωρεί, όμως ότι, ιδιως στα μπλόγκς, «αυτά τα ημερολόγια μετριότητας των πιθήκων», εκατομμύρια άνθρωποι «πιστευουν στ’ αλήθεια ότι έγιναν συγγραφείς, ποιητές, κριτικοί, δημοσιογράφοι, ακόμα και ιατροί». Ολοι, κάποια στιγμή, λέμε τη γνωμη μας για μιάν αρρώστεια. Αλοίμονο, τονίζει, εάν αρχίσουμε να κάνουμε και τους γιατρούς.

«ΜΠΛΟΓΚΑΡΟΥΜΕ με πιθηκίσια ξεδιαντροπιά για θέματα που ΄χουν να κάνουν με την ιδιωτική μας ζωή, τη σεξουαλική μας ζωή, τα όνειρά μας, την έλλειψη ζωής, την ... άλλη μας ζωή», γράφει χαρακτηριστικά στο επίμαχο βιβλίο του. Υπολόγισε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 53 εκατομμύρια μπλογκς στο Ιντρνετ, και ότι αυτός ο αριθμός διπλασιάζεται κάθε 6 μήνες. Μέχρι το 2010, θά έχουμε, λέει, περισσότερα από 500 εκατομμύρια μπλογκς, τα οποία «συλλογικά θα διαφθείρουν και θα επιφέρουν σύγχιση στη κοινή γνωμη για τα πάντα, από την πολιτική και το εμπόριο, μέχρι τις τέχνες και την κουλτούρα». Πιστευει ο Κήν ότι τα μπλογκς έχουν υπονομεύσει «την αίσθησή μας για το τί είναι αληθές και τι όχι, τί είναι πραγματικό και τί φανταστικό». Εκατομμύρια νέα παιδιά σημερα, συνεχίζει, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά μεταξύ αξιόπιστων ειδήσεων, γραμμένων από επαγγελματίες δημοσιογράφους, και τυχαίων ειδήσεων που διαβάζουν σε διάφορα «ειδησεογραφικά» μπλογκς, που δεν διασταυρώνουν ποτέ τις ειδήσεις τους, δεν αναφέρονται ποτέ στις πηγές τους, δεν τηρούν κανέναν κανόνα δεοντολογίας στη συλλογή και παρουσίασή τους.

ΥΓ: Ακολουθει, σε λίγες μέρες, το 3ο και τελευταίο, επί του θέματος, post.