Sunday, March 25, 2007

Κωλοέλληνες


Μόλις επέστρεψα από το Στάδιο Καραϊσκάκη, όπου νωρίτερα απόψε η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου έχασε από την αντίστοιχη της Τουρκίας με το βαρύ 4-1.
Εκείνο που πόνεσε πιο πολύ, όμως, ήταν για μία ακόμη φορά η απαράδεκτη συμπεριφορά των Ελλήνων οπαδών. Συμπεριφορά απαίδευτων και απολίτιστων ανθρώπων, άγρια θηρία μιας ζούγκλας που χαρακτηρίζει όλο και πιο έντονα αυτό το θλιβερό «κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων». Κωλοέλληνες!
Γιουχάιζαν σαν ουρακοτάγκοι – όλο σχεδόν το γήπεδο – όταν παίχτηκε ο Εθνικός Υμνος της Τουρκίας. Από νωρίς, φωναζαν ρυθμικά το σύνθημα «Πουτάνας γιοί, Οθωμανοί», και είχαν απλώσει σε διάφορα σημεία του γηπεδα πανό που έγραφαν πατριωτικές εξυπνάδες του τύπου «Μολών Λαβέ», «Εν Τούτω Νίκα», και άλλα παρόμοια – μη γνωρίζοντας βεβαίως, αυτοί οι μαλλιαροί νεοέλληνες, οι «θλιβερές μου πορδές», ότι τους πρωτους που προσβάλλουν μ’ αυτές τις σαχλαμάρες είναι τους ίδιους τους προγόνους τους.
Θέλει μαγκιά και Παιδεία για να πείς «Μολών Λαβέ». Να το λέει η ψυχή σου. Να’σαι καθαρός. Να διψάς για ελευθερία. Μά πρώτα, να γνωρίζεις τι είναι ελευθερία.
Αυτά τα πιθηκάκια που κάθονταν (κυρίως στα δύο πέταλα του Καραισκάκη απόψε), δεν κατέχουν από τέτοιες έννοιες. Είναι απότοκα «γονιών ληστων». Τσιφτετέλληνες.
Πετούσαν τα ξύλα από τις σημαίες τους στον Τούρκο τερματοφύλακα. Μα και πλαστικά κύπελλα με χυμούς. Κέρματα, οι χουβαρντάδες. Καπνογόνα, οι μπουρλοτιέρηδες. Και εμετικά συνθήματα, σωρό.
Συνέπεσε, βλέπετε, ο … νύν υπέρ πάντων αγωνας (ένα απλό παιχνίδι ποδοσφαίρου, δηλαδή!) να γίνει την παραμονή της Εθνικής Επετείου της 25ης. Και πόσο είμαι σίγουρος, αλήθεια, πως οι περισσότεροι από αυτούς τους «μαλλιαρούς μου Ελλαδίτες» της εξέδρας σήμερα, πρώτοι και καλύτεροι θα … επαναστάτησαν εναντίον του επίμαχου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού.
Σιχαμένα πλασματάκια!
«Μελαμψές φυλές, κοντοπόδαρες».
Εφτασαν μεχρι του σημείου να βρίσουν εν χορώ και τους δικούς μας ποδοσφαιριστές.
Αυτούς που μας έκαναν, στο Euro της Πορτογαλίας το 2004, να ψηλώσουμε λίγο. Να νοιώσουμε ανείπωτη χαρά. Μα, πάνω απ’ όλα, να γευτούμε τον πολιτισμό όλων των αντιπάλων μας που, μεσα από την πίκρα τους, μας χειροκρότησαν, μας έδωσαν συγχαρητήρια, δεν τόλμησαν ούτε «κιχ» να προφέρουν κατά την ανάκρουση του Εθνικού μας Υμνου.
Πόσο θα ήθελα να υπήρχε στον τόπο μου ένας φωτισμένος ηγέτης που, τη στιγμή που ασχημονούσαν τα πιθηκάκια της ελληνικής εξέδρας, να έπαιρνε την ομάδα και να έφευγε. Να ανακοίνωνε ότι οι οπαδοί αυτοί, οι πιθηκίζοντες εθνικοπαπάρες, δεν αξίζουν στην ομάδα. Να τιμωρηθούμε από τα αρμόδια ευρωπαικά ποδοσφαιρικά όργανα. Με δική μας πρωτοβουλία. Και έτσι, ή μάλλον μόνο έτσι, να διασώσουμε κάτι από την στραπατσαρισμένη αξιοπρέπειά μας, και να δείξουμε στον έξω κόσμο ότι ένα μικρό, έστω, μέρος αυτής της Ελλάδας, θέλει να διαφοροποιηθει από το άλλο. Να αποσχισθει. Να ανεξαρτητοποιηθει εν ανάγκη.

Sunday, March 18, 2007

Που Πηγαν Ολα Τα Λουλουδια;

Αντέννα 97 και 2. «Ακου να Δείς», με ελαφρά πηδηματάκια σήμερα. Παρασκευή, best day of the week. Του Μαρτίου του 2007 η 16η ημερα.
Εκανα πολύ χάζι χθες βλέποντας τον αγαπημένο προβοκάτορα να χωνεται (σαν τον Μητσάρα του Πανιωνίου) πίσω από τους ωμους του Καραμανλή και του Πουτιν, και ακούγοντάς τον, την στιγμή που ο πρωθυπουργός μας αγόρευε για τα τεράστια οφέλη που θα αποκομίσει από τον αγωγό ο λαός μας, να τον ερωτά αφελέστατα, αλλά και με πάσα σοβαρότητα, εάν αυτό σημαίνει πως από σήμερα θα φτηνύνει επιτέλους η βενζίνη;

Αργότερα μάθαμε πως από ελέγχους του ΕΦΕΤ (Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων) την προηγούμενη μέρα, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν, στο εστιατόριο «Διόνυσος», περίπου 100 κιλά χαλασμένου κρέατος και δεν ξέρω πόσα κιλά από σάπιες τυροκροκέτες Όλα αυτά, προφανώς, αν δεν πήγαιναν στο μαγαζί ο Καρμανλής με τον Πούτιν και τον Στανίσεφ, τον Βούλγαρο, θα τα έτρωγαν κάτι φουκαράδες Ελληνες πολίτες η ξένοι τουρίστες.

Δεν έχει τέλος σ’ αυτήν την χώρα η ξεφτίλα…

Αλλά, είπαμε. Οι ακροατές μου ζητούν να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά της ζωής – εξ ου και το τραγούδι των Monty Pythons, Always Look on The Bright Side of Life.

Ιδού, λοιπόν, ένα μέρος από την «playlist» της Παρασκευής.

1. Fur Elise, διασκευή του γνωστού κομματιού του Μπετόβεν, από τον Pierre Belmonde.
2. Σε Ποιον Θεο Να Πιστέψω, Ελλη Πασπαλά.
3. Where Have All The Flowers Gone, Pete Seeger (Υπέροχο τραγούδι, γι’ αυτό και παραθέτω, αμέσως μετά, και τα λόγια του).
4. Ελα σε μένα – Δήμητρα Γαλάνη
5. Η Μπανιέρα – Βαγγέλης Γερμανός

WHERE HAVE ALL THE FLOWERS GONE words and music by Pete Seegerperformed by Pete Seeger and Tao Rodriguez-Seeger


Where have all the flowers gone?
Long time passing
Where have all the flowers gone?
Long time ago

Where have all the flowers gone?
Girls have picked them every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the young girls gone?
Long time passing
Where have all the young girls gone?
Long time ago

Where have all the young girls gone?
Taken husbands every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the young men gone?
Long time passing
Where have all the young men gone?
Long time ago

Where have all the young men gone?
Gone for soldiers every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the soldiers gone?
Long time passing
Where have all the soldiers gone?
Long time ago

Where have all the soldiers gone?
Gone to graveyards every one
When will they ever learn?
When will they ever learn?

Where have all the graveyards gone?
Long time passing
Where have all the graveyards gone?
Long time ago

Where have all the graveyards gone?
Covered with flowers every one
When will we ever learn?
When will we ever learn?

©1961 (Renewed) Fall River Music IncAll Rights Reserved.

Friday, March 16, 2007

Η Λίστα της ... Σέντλερ!




Τραγούδια για έναν ιστορικό αγωγό! Σήμερα, 15 Μαρτίου 2005, ήρθε στα λημέρια μας ο ανέκφραστος Πούτιν. Θα ήθελα, έστω και 5-6 νοματέοι – έτσι για την τιμή των όπλων, βρ’ αδερφέ, να τον υποδέχονταν και αυτόν με αποδοκιμασίες. Ο βίος και η πολιτεία του στην Τσετσενία, αλλά και στη δική του χώρα, γιατί δεν ακουμπά και τους δικούς μας, τόσο ευαίσθητους … ανθρωπιστές; Λέω, τωρα…
Τα τραγούδια μου σήμερα, έχουν κάτι από αυτοκρατορική σαχλαμάρα! Αλλά και αέναη νοσταλγία…

Φωτεινό πρόσωπο της ημέρας, εκείνο της Ιρένα Σέντλερ.

Μια σπουδαία γυναικα – από εκείνες που αξίζουν μια θέση στη καρδιά όλων των ανθρωπων. Είναι 97 σήμερα, και ζεί σε έναν οίκο φροντίδας ηλικιωμένων στη Βαρσοβία. Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έσωσε περίπου 2,5 χιλιάδες Εβραιόπουλα από τον βέβαιο θάνατο που τους περίμενε στα στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί. Οργάνωσε ένα δίκτυο 20 εθελοντών βοηθών της, και κατάφεραν να φυγαδέψουν τα παιδιά από τα γκέτο της Βαρσοβίας (όπου σίγουρα θα τους έβρισκαν οι στρατιώτες του Χίτλερ), κρύβοντάς τα σε καλάθια και ασθενοφόρα! Οι Ναζί την συνέλαβαν και την βασάνισαν άγρια. Αλλά εκείνη δεν έσπασε. Όταν τέλειωσε ο πόλεμος και της ζήτησαν να περιγράψει το πώς έσωσε τόσα παιδιά, εκείνη εξέφρασε τη λύπη της που μπόρεσε να κάνει τόσο λίγα! Χθές, η Γερουσία στην Πολωνία την τίμησε με την ανώτατη διάκριση της χώρας. Δυστυχώς η κ. Σέντλερ δεν ήταν σε θέση να παραβρεθεί στην τελετή και να παραλάβει την τιμητική της πλακέτα. Εστειλε όμως μια επιστολή, την οποία μάλιστα ανέγνωσε στην Γερουσία η Ελζμπιέτα Φικόφσκα, που ήταν τότε, ένα από τα παιδιά που εκείνη και η ομάδα της κατάφεραν να σώσουν. Η επιστολή αυτή έλεγε:

«Κάθε παιδί που σώθηκε με την βοήθειά μου, αλλά κυρίως με την βοήθεια των εθελοντών με τους οποίους δουλεύαμε μαζί, εκείνη η φοβερή μυστική ομάδα των 20, από τους οποίους δυστυχώς σήμερα δεν ζεί ουτε ένας, κάθε παιδί, λοιπόν, που σώθηκε τα΄τοε, είναι σήμερα μια ζωντανή επιβεβαίωση της φτωχής μου ύπαρξης επάνω σ’ αυτήν την Γή, και όχι τίτλος δόξας, που δεν τον αξίζω αλλά και δεν τον επιθυμώ».

Το βασικό θέμα από την ταινία «Η Λίστα του Σίντλερ», εξαιρετική μουσική του Τζόν Ουίλλιαμς, έντυσε την αναφορά μου σ’ αυτήν.

Καλή ακρόαση…

1. Vivaldi: Violin Concerto No.2 in C, RV189 – Larghetto…Allegro non molto (Vivaldi, Concertos for the Emperor)
2. Χαρρυ Κλύνν: Ελλάδα η Χώρα (Διονύσης Σαββόπουλος, Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι), Minos EMI
3. Χαίνηδες: Αρχή Διαλόγου (Ο Καραγκιόζης στη Γιουροβίζιον), ΜΒΙ
4. Μάριος Φραγκούλης: Καραγκιόζης (Φεγγάρι Ερωτευμένο, Live στην Ιερά Οδό), Sony Music.
5. Παύλος Σιδηρόπουλος: Εισαγωγή-Τελάλης (Γιάννη Μαρκόπουλου, Θεσσαλικός Κύκλος), ΕΜΙ
6. John Williams: Theme from Schindler’s List (Schindler’s List, Original Motion Picture Soundtrack).

Wednesday, March 14, 2007

Τα Γεννέθλια του Τέλεμαν


Τα τραγούδια μου σήμερα, 14 Μαρτίου 2007, που ο χειμώνας μοιάζει να έχει παραδοθεί εξ ολοκλήρου σε μιάν άνοιξη ερμαφρόδιτη, ο Λαζόπουλος να απαιτεί να επιλέξουμε ανάμεσα σε κουκουλοφόρους και μπάτσους, οι μπουρλοτιέρηδες της Ιστορίας να συνεχίζουν τον νύν υπέρ πάντων αγώνα τους (τρίχες, δηλαδή), το στούντιο να μην βλέπει ποτέ έξω, και το τσιγάρο του Χωμενίδη να με πνίγει όλο και πιο πολύ.

1. Allegro, from Concerto in D major for 3 Trumpets, 2 Oboes, Timpani, Strings and Continuo, by Georg Philipp Teleman, who was born on the 14th of March, 1681. (Georg Philipp Telemann, Wind Concertos, Phillips Classics).
2. Insomnia (Forever Faithless, Sony BMG)
3. Γυρίζω τις Πλάτες μου στο Μέλλον, Ελένη Βιτάλη (Ελένη Βιτάλη, Δρόμοι που Αγάπησα, Live, Ζωντανή Ηχογράφηση από το Μετρό, Sony Music).
4. Suzanne – Nick Cave, Julie Christensen, Perla Batalla (Leonard Cohen, I’m Your Man, Motion Picture Soundtrack, Verve Forecast).
5. Ηρθε Ενας Μάγος - Αλκίνοος Ιωαννίδης, Δήμητρα Γαλάνη (Αλκίνοος Ιωαννίδης, Εκτός Τόπου Και Χρόνου, Ζωντανή Ηχογράφηση, Universal).
6. Κωλοέλληνες – Διονύσης Σαββόπουλος (Το Κούρεμα, Polygram)
7. Το Δίχτυ – Τάκης Μπίνης & Χορωδία (Σταύρος Ξαρχάκος – Νίκος Γκάτσος, ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ, Η Αυθεντική Μουσική Από Την Ταινία Του Κώστα Φέρρη, Ακτή)
Καλή ακρόαση...